Η προτελευταία ημέρα μας στην Κούβα (και ενώ η ιδέα της επικείμενης αναχώρησης μας ήδη μου έφερνε μελαγχολία... ) ξεκίνησε με επίσκεψη στο εθνικό πάρκο El Nitcho, ένα από τα πιο όμορφα και εντυπωσιακά σημεία της χώρας.
Με μία λέξη: παράδεισος!
΄Ενα θαύμα της φύσης, κρυμμένο ανάμεσα στα βουνά Escambray, στην κεντρική Κούβα και στην περιφέρεια του Σιενφουέγκος, σε υψόμετρο 440 χλμ πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Συνδυάζει την οργιώδη τροπική βλάστηση με ποτάμια, εντυπωσιακούς καταρράκτες και λίμνες - φυσικές πισίνες.
Μετά από μια πανέμορφη διαδρομή σε εύκολα και σκιερά μονοπάτια και πάνω από γέφυρες, φθάσαμε στις λίμνες με τα σμαραγδένια νερά, όπου οι ...γενναίοι απόλαυσαν ένα κυριολεκτικά παγωμένο μπάνιο, κάτω από τα νερά του καταρράκτη.
Ακολούθησε βαρκάδα στην γειτονική λίμνη Hanabanilla ("μικρό καλάθι από χρυσό", στην γλώσσα arawak), την μόνη στην Κούβα ανάμεσα σε βουνά.
Βρίσκεται και αυτή στην οροσειρά Escambray), αποτελεί προστατευόμενη περιοχή και καταφύγιο εξωτικών πουλιών και αμφίβιων ζώων.
Στάση για φαγητό σε υπαίθριο εστιατόριο της λίμνης και πήραμε το δρόμο για το Τρινιδάδ (το περίμενα με ανυπομονησία από την αρχή του ταξιδιού!!), αφού πρώτα σταματήσαμε για τα ψώνια μας σε τοπικό υπαίθριο μανάβικο πάνω στον επαρχιακό δρόμο.
Ανανάδες (οι πιο νόστιμοι που δοκιμάσαμε ποτέ) , μάνγκο και άλλα τροπικά φρούτα έφθασαν στην Ελλάδα μέσα στις αποσκευές μας και καταναλώθηκαν άμεσα και με βουλιμία τις επόμενες ημέρες....
Στο Τρινιδάδ, μια από τις πιο ελκυστικές πόλεις της Κούβας, με τα τέλεια διατηρημένα αποικιοκρατικά κτίρια του και τους πλακόστρωτους δρόμους του, ο χρόνος έχει σταματήσει κυριολεκτικά στον 18ο αιώνα.
Πραγματική πόλη-μουσείο.
Αξιοθέατα: Plaza Mayor (στα σκαλιά της συρρέουν οι τουρίστες) , Palacio Cantero (Museo Historico Municipal) , εκκλησία Parroqial de la Santisima Trinidad, Palacio Brunet (Museo Romantico), Museum of Colonial Arcitecture, Iglesia y Convento de San Francisco, Casa de Aldeman Ortiz.
Υπνωτισμένη από την ομορφιά του, στο Τρινιδάδ έκανα τα περισσότερα φωτογραφικά κλικ του ταξιδιού.
Κτίσματα στα πια υπέροχα και εκτυφλωτικά χρώματα που μπορεί να φανταστεί κανείς, παράθυρα με περίτεχνα κάγκελα (για την ασφάλεια, τι άλλο... συνήθεια των Ισπανών αποικιοκρατών), κολώνες του ηλεκτρικού από ακατέργαστα και πολλές φορές στραβά ξύλα.
Το ένα στενό πιο όμορφο από το άλλο, φοίνικες, λουλούδια, μουσικές, κουκλίστικα καταστήματα, μπαρ, αυλές και μικρά ξενοδοχεία.
Και για το τέλος, επίσκεψη στο ιστορικό μπαρ της πόλης La Canchanchara, που στεγάζεται σε ένα από τα πιο παλιά κτίσματα του Τρινιδάδ, για να απολαύσουμε το ποτό από ρούμι, μέλι και χυμό lime, πρωτότυπη εκδοχή του daiquiri, σερβιρισμενο σε πήλινες κούπες, που κατά το μύθο ικανοποιούσε την δίψα, κρατούσε ζεστούς και ενδυνάμωνε τους μαχητές του απελευθερωτικού στρατού.
Επιστροφή για μια ακόμη διανυκτέρευση στο Σιενφουέγκος.
Την τελευταία ημέρα μας στην Κούβα είχαμε ραντεβού με την ιστορία και τον άνθρωπο - θρύλο της χώρας.
Επισκεφθήκαμε την Σάντα Κλάρα, για να δούμε το μαυσωλείο και το μουσείο του Τσε Γκεβάρα.
Εκεί στις 17 Οκτωβρίου 1997, θάφτηκε με στρατιωτικές τιμές ο μεγάλος επαναστάτης , αφού προηγουμένως το λείψανο του μεταφέρθηκε εκεί από την Βολιβία, όπου το 1967 είχε θανατωθεί μαζί με συντρόφους του.
Η πόλη της Σάντα Κλάρα επιλέχθηκε ως τόπος ταφής του Τσε, λόγω της σημαντικής μάχης που έγινε εκεί στις 31 Δεκεμβρίου 1958. Αποτέλεσμα αυτής της τελικής μάχης της Κουβανικής Επανάστασης ήταν να εξοριστεί ο δικτάτορας Fulgencio Batista.
Το μαυσωλείο, μνημείο αφιερωμένο στην μνήμη του Τσε Γκεβάρα, βρίσκεται στην ομώνυμη πλατεία και στεγάζει τα οστά του Τσε και είκοσι εννέα συμπολεμιστών του.
Στον χώρο δεσπόζει ένα μεγάλο μπρούτζινο άγαλμα του Τσε, στην μαρμάρινη βάση του οποίου είναι χαραγμένη η διάσημη φράση Hasta la Victoria Siempre.
Στην πλατεία αυτή τον Οκτώβριο του 1997, όταν μεταφέρθηκαν εκεί από την Αβάνα τα οστά του Τσε και των συντρόφων του μέσα σε μικρά ξύλινα φέρετρα σε ρυμολκουμενα οχήματα από κονβόϋ πράσινων τζιπ, ο Φιντέλ Κάστρο μπροστά στο συγκινημένο πλήθος εκφώνησε επιμνημόσυνο λόγο και είπε μεταξύ άλλων:
"Γιατί νόμισαν ότι σκοτώνοντας τον, θα σταματούσε να υπάρχει σαν αγωνιστής; Σήμερα είναι σε κάθε τόπο, όπου υπάρχει λόγος να υπερασπισθεί. Το ανεξίτηλο σημάδι του είναι τώρα στην ιστορία και το φωτεινό βλέμμα του προφήτη έγινε το σύμβολο για όλους τους φτωχούς του κόσμου".
Στο μουσείο φιλοξενούνται προσωπικά του αντικείμενα και εκπληκτικές φωτογραφίες από την παιδική του ηλικία, τα χρόνια των σπουδών και των αγώνων του.
Δεν μπορούσε να υπάρξει καλύτερος και πιο συγκινητικός επίλογος για το ταξίδι μας.
Το απόγευμα πήραμε το δρόμο για το αεροδρόμιο και την μακρινή επιστροφή στην Ελλάδα.
Και ναι, την Κούβα δύσκολα την αποχωρίζεσαι και θες να ξαναπάς, όχι μια, αλλά πολλές φορές...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου