ΙΑΠΩΝΙΑ- Στο NIkko με τους πιο λαμπερούς ναούς της Ιαπωνίας! Ημέρα 6η.


  Η πόλη Nikko απέχει από το Τόκυο μόλις 120 χιλιόμετρα.
   Είναι διάσημη κυρίως για τους ναούς της, που είναι οι πιο διακοσμημένοι και λαμπεροί σ΄όλη την χώρα και την λίμνη Chuzenji, πανέμορφη το φθινόπωρο.

  Εφ΄ όσον δεν είχαμε ενεργοποιήσει ακόμη  το JR Pass μας (που θα μας κάλυπτε δωρεάν την διαδρομή), η καλύτερη επιλογή ήταν να πάμε με το τρένο από το σταθμό Asakusa με ένα από τα δύο "πάσσα" (Nikko passes), που εξυπηρετούν τους ξένους επισκέπτες.
   Ή το "Nikko pass world heritage", που καλύπτει την περιοχή των ναών και τις θερμές πηγές Kinugawa και περιλαμβάνει την μετακίνηση με επιστροφή με το τρένο και τις διαδρομές με λεωφορείο από τον Σ.Σ. μέχρι τους ναούς και το αντίστροφο, ή  το ακριβότερο  "Nikko pass all area", που εκτός από τα παραπάνω, περιλαμβάνει και την περιοχή Οkunikko και την λίμνη Chuzenji, με χρήση του τελεφερίκ και άλλες προσφορές.

  Αγοράσαμε το πάσσο από το γραφείο πληροφοριών της Asakusa, όπου μας εξήγησαν τις λεπτομέρειες της διαδρομής και μας εφοδίασαν με χάρτες και σχετικά έντυπα. 
  Η διαδρομή θα γινόταν με τρία συνολικά τοπικά τρένα.
  Στην αρχή μας φάνηκαν πολλά, αλλά υπήρχε τέτοιος συντονισμός που μας άφησε άφωνους.
   Κατεβαίναμε από το ένα τρένο και σε δευτερόλεπτα παίρναμε το επόμενο που βρισκόταν ακριβώς στην απέναντι πλατφόρμα!


 Φθάσαμε νωρίς στον Σ.Σ. του  Nikko και πήραμε το λεωφορείο για να επισκεφθούμε τους ναούς.
  Ο οδηγός του πρόσχαρος και ευγενέστατος, ήταν πρόθυμος να εξυπηρετήσει τους ταξιδιώτες.

  Κάναμε την πρώτη μας στάση στην γέφυρα Shinkyo.



   Βρίσκεται πριν την είσοδο των ναών και τεχνικά ανήκει στον ναό Futarasan.
Θεωρείται μια από τις πιο φίνες γέφυρες της Ιαπωνίας.
  Κτίσθηκε το 1636.
 Μέχρι το 1973 δεν επιτρεπόταν να περπατήσει κάποιος πάνω στην γέφυρα. 
  Τώρα,  με αντίτιμο 300 yen, αυτό είναι δυνατόν.

   Ώρες εισόδου 8.00/9.00-16.00/17.00, ανάλογα την εποχή του χρόνου.
                  👘👘👘
   Επόμενη στάση, η περιοχή των ναών.
  Το Nikko ήταν σιντοϊστικό και βουδιστικό κέντρο ορεινής λατρείας πολλά χρόνια πριν κτισθεί ο διάσημος ναός Toshogu το 1600. Υπάρχουν στοιχεία και των δύο θρησκειών στα κτίσματα.

   Το κορυφαίο αξιοθέατο είναι ο ναός Toshogu,  τελευταία κατοικία του ιδρυτή της Tokugawa Shogunate, που διοίκησε την Ιαπωνία για πάνω από 250 χρόνια μέχρι το 1868.
  Το σύμπλεγμα του υπέρλαμπρου  ναού αποτελείται από δώδεκα κτίσματα.
    Ακολουθούν το Taiyuinbyo, μαυσωλείο του Tokugawa Ieyasu, οι ναοί  Futarasan και Rinnoji και το μουσείο Nikko Toshogu Museum, που βρίσκεται έξω από τον χώρο των ναών.

  Συνήθως διαβάζουμε στο διαδίκτυο αποθεωτικές κριτικές για κάποιους χώρους, που όταν τους επισκεπτόμαστε, αποδεικνύονται κατώτεροι  των προσδοκιών μας.
  Όμως στους συγκεκριμένους  ναούς αξίζουν όλα τα ενθουσιώδη σχόλια.   

    Είναι οι βαρύτερα διακοσμημένοι ναοί της χώρας, που  δεν θα δείτε πουθενά αλλού στην Ιαπωνία, όπου κυριαρχεί η γνωστή ιαπωνική απλότητα στην αρχιτεκτονική των ναών.

 Αμέτρητα, αλλά μοναδικά ξυλόγλυπτα με αναπαραστάσεις ζώων, φυτών, κ.λ.π., ζωντανά χρώματα και μεγάλες ποσότητες φύλλων χρυσών επιστρατεύτηκαν για να διακοσμήσουν τα κτίρια, που μας έκοψαν την ανάσα με την αρχιτεκτονική, την διακόσμηση και εν τέλει την ομορφιά τους.











 Αρχικά επισκεφθήκαμε τον ναό Futarasan, αφού προηγουμένως βγάλαμε τα παπούτσια μας, πράγμα που συνηθίζεται σε τέτοιους χώρους στην Ιαπωνία.
 Η είσοδος είναι δωρεάν, εκτός από μια μικρή περιοχή.
   Ιδρύθηκε το 782 από τον μοναχό Shodo Shonin, που εισήγαγε τον βουδισμό στην πόλη τον 8o αιώνα.


   Περπατήσαμε λίγα μέτρα και  φθάσαμε στο κυρίως θέμα: Τον ναό Toshogu!

    Πριν την πύλη εισόδου  στον χώρο του ναού υπάρχει πενταώροφη εντυπωσιακη παγόδα, μια πρόγευση για όσα μας περίμεναν.


 Στη συνέχεια οι περίτεχνες ιερές αποθήκες (Sanjiku), που μόνο με αποθήκες δεν έμοιαζαν!
  Σε μια από αυτές, ένα υπέροχο ξυλόγλυπτο, που παρουσίαζε δύο ελέφαντες ("Imagined elephants"),


κατασκευασμένο από τεχνίτη που δεν είχε δει ποτέ στην ζωή του πραγματικό ελέφαντα!


Ακολούθησε  ο ιερός στάβλος.

 
   Στην πρόσοψή του το ξυλόγλυπτο σύμπλεγμα των τριών σοφών μαϊμούδων, με το βουδιστικό ρητό "hear no evil, see no evil, speak no evil".



  Στη  συνέχεια η βιβλιοθήκη  (Kyozo).


 Περπατήσαμε στο δρομάκι με τα χαρακτηριστικά πέτρινα φαναράκια και μια σκάλα μας οδήγησε στην μεγαλειώδη πύλη  Yomeimon.



  Αποθανατίσαμε τους πύργους του τυμπάνου και της καμπάνας (Drum and Bell Towers), μπροστά από την πύλη.




 Συνεχόμενος στην πύλη τοίχος, με υπέροχες ξυλόγλυπτες παραστάσεις.
  Λουλούδια, παγώνια... όλα μικρά αριστουργήματα!

 Περνώντας στην πύλη μπήκαμε στον κεντρικό χώρο του συμπλέγματος των κτιρίων του ναού Toshogu.
 Η μικρή, αλλά άκρως εντυπωσιακή, πύλη Karamon ήταν χάρμα οφθαλμών.


 Δεν ξέραμε τι να πρωτοθαυμάσουμε!







 Ανακαλύψαμε ένα από τα πιο διάσημα ξυλόγλυπτα του Toshogu την "γάτα που κοιμάται" .
   Πολλοί επισκέπτες είχαν συγκεντρωθεί μπροστά της και την φωτογράφιζαν.


  Διακόσια πέτρινα σκαλιά μας οδήγησαν στον τύμβο του Ieyasu.
  Οι επισκέπτες ήταν λιγότεροι και το καταπράσινο ήρεμο τοπίο, με τα πανύψηλα δένδρα, μας αποζημίωσε για την ανάβαση και μας ανακούφισε για λίγο από την υπερβολική ζέστη.


  Κατεβήκαμε τα σκαλιά και κατευθυνθήκαμε στο κτίριο Honjido.


 Θαυμάσαμε τον "δράκο που κλαίει", ζωγραφισμένο στο ταβάνι.
  Ένας μοναχός έκανε μια μικρή επίδειξη:  Στάθηκε ακριβώς κάτω από το στόμα του δράκου και χτύπησε παλαμάκια με τα χέρια του για να δημιουργηθεί ηχώ.
Αυτό εξηγούσε και το προσωνύμιο του δράκου!

photo by Flicr

  Αφήσαμε το χώρο του ναού Toshogu ενθουσιασμένοι.

  Οι ώρες εισόδου στο σύμπλεγμα των ναών είναι: 8.00-16.00/17.00.
 Το εισιτήριο είναι 1330 yen για τον ναό και 1000 επιπλέον yen για το μουσείο.
Υπάρχει και εισιτήριο με  2100 yen για τον συνδυασμό ναού και  μουσείου.

  Γνωριστήκαμε με ένα ζευγάρι από το Κυότο. Μας προϊδεάσε για ακόμη μεγαλύτερο καύσωνα στο Κυότο!!

 Ρωτώντας δύο φύλακες ανακαλύψαμε καλυμμένο, τον ναό Rinnoji, που βρίσκεται υπό συντήρηση.
Θεωρείται ο σημαντικότερος ναός της περιοχής.
   Ιδρύθηκε και αυτός από τον μοναχό Shodo Shonin.


 Το ζευγάρι από το Κυότο  μας βοήθησε να βρούμε την στάση του λεωφορείου, γιατί είχε αλλάξει και επιστρέψαμε στο σταθμό.

  Ολοκληρώσαμε την επίσκεψη στο Nikko με τον ύψους 100 μέτρων, καταρράκτη Kegon, που απέχει 50 λεπτά με λεωφορείο από τους  Σ.Σ. JR ή Tobu Nikko.

   Είναι ο πιο γνωστός του Nikko και θεωρείται ένας από τους τρεις ομορφότερους της Ιαπωνίας, μοναδική έξοδος για τα νερά της λίμνης Chuzenji, που βρίσκεται στους πρόποδες του ηφαιστείου -βουνού Nantai.

   Μπορείτε να θαυμάσετε τον καταρράκτη από πλατφόρμα ( χωρίς είσοδο και εύκολα προσβάσιμη με τα πόδια)  ή επί πληρωμή, με ανελκυστήρα, που βρίσκεται στην βάση του.


   Αν θέλετε να δείτε και τον καταρράκτη και το πανόραμα της λίμνης μπορείτε να το κάνετε από το παρατηρητήριο Akechidaira.
  Η πρόσβαση γίνεται με τελεφερίκ, επί πληρωμή,  από το Akechidaira Plateau.

Photo by Japan Guide

  Στην επιστροφή στον σταθμό, αποφασίσαμε να πάρουμε το πρώτο τρένο που έφευγε προς την ίδια κατευθυνση, που δεν ήταν όμως αυτό που αναφερόταν στο ενημερωτικό έντυπο και που έφευγε μισή ώρα αργότερα.
 Τρέξαμε σαν τρελοί και το προλάβαμε την τελευταία στιγμή, πανευτυχείς που κερδίσαμε χρόνο. Στην Ιαπωνία αναχωρούν τρένα με τον ίδιο προορισμό με τρομερή συχνότητα.

  Παρακάμψαμε έτσι τις οδηγίες του εντύπου που μας είχαν δοθεί για την σειρά των τρένων της επιστροφής.
 Κινούμαστε πλέον με μεγάλη άνεση στο πολυσύνθετο ιαπωνικό σιδηροδρομικό δίκτυο και  οι μετακινήσεις μας πραγματοποιούνταν χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα.....

   Το πρώτο τρένο έφθασε στον προορισμό του. Ανεβήκαμε στο δεύτερο τρένο, στο οποίο δεν υπήρχε ηλεκτρονικός πίνακας με τις στάσεις και έτσι αντιληφθήκαμε κατόπιν εορτής ότι το τρένο είχε φθάσει στο τέρμα και ότι είχε αρχίσει ήδη να κάνει το αντίστροφο δρομολόγιο! Υποψιν ότι οι στάσεις των τρένων είναι ολιγόλεπτες.

   Θορυβημένοι, το είπαμε στον μηχανοδηγό, που μας κατέβασε στον αμέσως επόμενο σταθμό και μας ενημέρωσε για το τρένο που έπρεπε να πάρουμε για να  επιστρέψουμε στο σημείο που δεν είχαμε προηγουμένως κατεβεί, απ΄όπου έπρεπε να πάρουμε το ...τρίτο πλέον τρένο.

  Στην μετέπειτα πορεία μας μας ακολούθησαν μια ισπανίδα με τις δύο κόρες της και δύο νεαροί γερμανοί, που κατά καιρούς τους χάναμε, αλλά τους βρίσκαμε στο επόμενα τρένα!

  Δεν ξέρω αν έφταιξε που δεν τηρήσαμε την κανονική σειρά των τρένων ή το μπέρδεμα  με το δεύτερο τρένο, αλλά χρειάστηκαν τελικά  ίσως και ..... πέντε συνολικά τρένα για να φθάσουμε στο Τόκυο.

 Μπήκαμε στο μετρό.
  Η ώρα είχε  περάσει για τα καλά.
 Μια ευγενική μεσήλικη Γιαπωνέζα, με δική της πρωτοβουλία, μας μετέφρασε στα αγγλικά,  μια ανακοίνωση που έγινε στα γιαπωνέζικα. Μας πληροφόρησε ότι συνέβη κάποιο ατύχημα στη γραμμή του μετρό. Ήταν η γραμμή για το ξενοδοχείο μας!
    Σε λίγα λεπτά ήλθε προς το μέρος μας ο μηχανοδηγός, άφησε το ...βαγόνι και βλέποντας ότι είμαστε ξένοι, μας πήγε μέχρι την πλατφόρμα, απ' όπου θα ακολουθούσαμε μια άλλη εναλλακτική γραμμή!

 Κατά τις δέκα το βράδυ, κατάκοποι, αλλά πολύ ευχαριστημένοι, φθάσαμε στο διαμέρισμά μας.

  Ετοιμάσαμε τα πράγματά μας. Το άλλο πρωί θα εγκαταλείπαμε το Τόκυο, που μας είχε φιλοξενήσει για πέντε ολόκληρα βράδια.

         🏯🏯  Η Οσάκα, το Κυότο και άλλα εκπληκτικά μέρη μας περίμεναν!!


Στην διεύθυνση: https://www.japan-guide.com/e/e3800.html
θα βρείτε όλες τις πληροφορίες για την πόλη Nikko.

Δεν υπάρχουν σχόλια: