Φθάσαμε μ' ένα airbus 319 των ιορδανικων αερογραμμών στο διεθνές αεροδρόμιο του Αμμάν, που είναι αφιερωμένο στην μνήμη μιας από τις συζύγους του βασιλιά Χουσείν, της βασίλισσας Alia, που σκοτώθηκε πολύ νέα σε αεροπορικό δυστύχημα.
Οι διαδικασίες εισόδου στην χώρα, όπως και σε όλον τον κόσμο, έχουν γίνει πιο πολύπλοκες λόγω των υγειονομικών περιορισμών, αλλά γρήγορα πήραμε τον δρόμο για το ξενοδοχείο μας, που, όπως τα περισσότερα μεγάλα ξενοδοχεία, βρισκόταν στην νέα, σύγχρονη περιοχή της ιορδανικής πρωτεύουσας.
Λίγη ξεκούραση και με ταξί (οι τιμές τους δεν είναι φθηνές στην χώρα) κατευθυνθήκαμε στην πολύβουη συνοικία και γνωστό σημείο διασκέδασης,
Rainbow.
Είναι αλήθεια ότι δεν περιμέναμε τέτοια ζωντανή ατμόσφαιρα. Ήταν η τελευταία ημέρα μιας τοπικής γιορτής και όλοι είχαν ξεχυθεί στους δρόμους, πεζοί ή με τα αυτοκίνητα τους.
Κόρνες, δυνατές μουσικές και χαρούμενες φωνές από τα ανοικτά παράθυρα των αυτοκινήτων, γεμάτα τα μπαρ και τα εστιατόρια από κόσμο.
Μας έκαναν εντύπωση οι γυναικείες παρέες. Παρόλο που η πλειονότητα τους φορούσε μαντήλα, οι κοπέλες διασκέδαζαν στα μπαρ καπνίζοντας ναργιλέ και απολάμβαναν την δροσερή βράδυά.
Την επόμενη ημέρα πήγαμε προς το βόρειο τμήμα της χώρας, στην "Πομπηία της Ανατολής", την Γέρασα.
Εντυπωσιαστήκαμε από το μέγεθος της αρχαίας πόλης, που αρμονικά συμπλέκεται με την νέα. Βρισκόταν σκεπασμένη από άμμο και ανακαλύφθηκε το 1806.
Τα κυριότερα αξιοθέατα είναι οι ναοί της Αρτέμιδας και του Δία, η Αγορά,
η οβάλ πλατεία, η Αψίδα του Αδριανού και η κεντρική οδός Cardo Maximus.
Σύντομη επίσκεψη στο εντυπωσιακό κάστρο Αλτζούν του 12ου αιώνα και σειρά είχε πάλι το Αμμάν.
Επίσκεψη στο μεγάλο ρωμαϊκό θέατρο και στην συνέχεια στην Ακρόπολη, στον λόφο Jebel Al Qala, όπου απολαύσατε μια πανοραμική θέα της πόλης.
Τα τείχη της γκρεμίστηκαν και ξαναχτίστηκαν πολλές φορές.
Σημαντικά αξιοθέατα ο ναός του Ηρακλή και το παλάτι Umayyad.
Ξανά στο κέντρο και βόλτα στους πολύβουους δρόμους, όπου μαγαζιά με ρούχα, υποδήματα, χρυσαφικά, σουβενίρ, υπαίθριοι πωλητές και πλήθος ντόπιων συνθέτουν μια εξωτική εικόνα της Μέσης Ανατολής.
Είδαμε την αρχαία Αγορά και το Νυμφαίο. Απέναντι του αγορά φρούτων και λαχανικών, μια αυθεντική, χαρακτηριστική εικόνα της πόλης.
Αν έχετε χρόνο, επισκεφθείτε το σημαντικό Μουσείο της Ιορδανίας.
Απαραίτητη η δοκιμή του ανατολίτικου γλυκού κιουνεφέ στο πιο διάσημο μαγαζί της πόλης, με ιστορία 70 ετών, το Habibah.
Τρίτη ημέρα στην Ιορδανία και σειρά είχε η περιοχή της Νεκράς Θάλασσας, που βρίσκεται 408 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας
και της Βηθανίας, με τις εκκλησίες των διαφόρων δογμάτων (με πιο εντυπωσιακή αυτή του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή) , τον Ιορδάνη ποταμό (που αποστραγγισμένος στην πορεία των ετών, μοιάζει με ρυάκι!), το σημείο βάπτισης του Χριστού και τα σύνορα με το Ισραήλ, τόσο, μα τόσο κοντά!
Αμερικανοί τουρίστες, που βαπτιζόταν, μας χαιρέτισαν από την άλλη πλευρά μ' ένα "Hi guys!"
Σειρά είχε η Μάνταμπα (η "πόλη των μωσαϊκών), όπου υπάρχει η μεγαλύτερη χριστιανική κοινότητα της χώρας.
Το σημαντικότερο αξιοθέατό της το τεράστιο μωσαϊκό-χάρτης του 6ου αιώνα με την αναπαράσταση των Αγίων Τόπων, που βρίσκεται στον ορθόδοξο ναό το Αγίου Γεωργίου.
Ακολούθησε το όρος Νέμπο, όπου ο Μωυσής κοίταξε πέρα από την ιερή γη και την Νεκρά Θάλασσα. Επισκεφθήκαμε την φραγκισκανική εκκλησία, όπου φημολογείται ότι βρίσκεται ο τάφος του και από τον περίβολό της θαυμάσαμε την θέα της κοιλάδας του Ιορδάνη, τον ποταμό και την Νεκρή Θάλασσα.
Το απόγευμα πήραμε μια πρόγευση του μεγαλείου, που θα επακολουθούσε την επόμενη μέρα, με μια επίσκεψη στην Μικρή Πέτρα.
Περπατήσαμε στο φαράγγι, θαυμάσαμε τα σμιλεμένα στους βράχους αριστουργήματα και καταλήξαμε στον ξενοδοχείο μας στην Πέτρα, με την καταπληκτική θέα των βράχων της, λουσμένων στα χρώματα της δύσης, όπου απολαύσαμε ένα ακόμη λουκούλειο δείπνο.
Στην Ιορδανία ετοιμαστείτε για πολύ και εξαιρετικό τοπικό φαγητό και βέβαια εξίσου πολλά γευστικά, ακαταμάχητα γλυκά.
Η επόμενη ήταν η μεγάλη μέρα. Μας περίμενε η ρόδινη πόλη, με ζωή 2.000 τουλάχιστον ετών, ένα από τα νέα επτά θαύματα του κόσμου, η Πέτρα!
Ξεκινήσαμε πρωί, δεν είχε πολλή ζέστη και καθόλου κόσμο.
Είμαστε από τους λίγους ξένους, που επισκέφθηκαν φέτος στην χώρα και έτσι το οδοιπορικό στην Πέτρα έγινε με τις καλύτερες συνθήκες. Περπατήσαμε κάτω από τον ήλιο για αρκετό χρόνο μέχρι να συναντήσουμε το φαράγγι. Εμπειρία μοναδική!
Οι ροδόχρωμοι από ψαμμίτη βράχοι είναι ένα θέαμα που όσες εικόνες, βίντεο και να δεις, δεν μπορείς να φανταστείς την ομορφιά τους, αν δεν τους δεις με τα μάτια σου!
Κορυφαία στιγμή η θέα του Θησαυροφυλακίου μέσα από το φαράγγι. Αξιοθέατα, το Ρωμαϊκό Θέατρο, το Νυμφαίο και ο δρόμος με τους κίονες στο κεντρικό μονοπάτι.
Φθάσαμε περπατώντας μέχρι τους Βασιλικούς Τάφους και τον Μεγάλο Ναό και αφού αποφασίσαμε να μην προκαλέσουμε την τύχη μας (έχουμε και κάποια ηλικία😁, συν η καλοκαιρινή μεσημεριάτικη ζέστη) δεν ανεβήκαμε τα 850 σκαλιά που οδηγούν στο Μοναστήρι..
Έτσι πήραμε τον δρόμο της επιστροφής, αφού προηγουμένως είδαμε και το σύγχρονο και εντυπωσιακό μουσείο της Πέτρας.
Στάση στις αυθεντικές οθωμανικές γραμμές και τα ιστορικά βαγόνια
και άφιξη στο camp μας στην μέση της ερήμου, την κοιλάδα του Φεγγαριού, το Wadi Rum.
Τακτοποιηθήκαμε και ετοιμαστήκαμε να περάσουμε μια νύκτα κατω από τα αστέρια. Μην χάσετε αυτή την εμπειρία όταν επισκεφθείτε την χώρα.
Προηγήθηκε γενναίο δείπνο στο εστιατόριο της κατασκήνωσης, όπου τα κρέατα ψηνόταν θαμμένα κάτω από την άμμο.
Ξεκούραση στους καναπέδες, ναργιλές για τους μερακλήδες, ενώ το δροσερό αεράκι της ερήμου και το φεγγάρι που "έσκασε" πίσω από τα βράχια επιβεβαίωσαν για μια ακόμη φορά τον λόγο που ταξιδεύουμε.
Την επόμενη ημέρα ξύπνησα νωρίς.
Το φως ήταν υπέροχο και η βόλτα μου στα όρια πάντα του camp (η απομάκρυνση από αυτό δεν είναι καλή ιδέα....) ήταν μια από τις ωραιότερες στιγμές του ταξιδιού.
Ακολούθησε περιήγηση στην έρημο με αγροτικά αυτοκίνητα και τοπικούς οδηγούς.
Ανεβοκατεβάσματα στους αμμόλοφους, με τα σχετικά επιφωνήματα και στάση για φωτογραφίες και ξεκούραση. Ο ήλιος της ερήμου δεν αστειεύεται, καπέλο, αντιηλιακό και νερό, απαραίτητα.
Οι δύο τελευταίες μέρες ήταν πιο ξεκούραστες από τις προηγούμενες και κοντά στην θάλασσα.
Αρχικά στην Άκαμπα και στο υπέροχο ξενοδοχείο μας, Hyatt Regency Aqaba, στην Ερυθρά Θάλασσα, στην περιοχή Ayla, το οποίο συνιστώ ανεπιφύλακτα.
Λόγω της αδυναμίας μου στα ξενοδοχεία, σας παραθέτω και μερικές εικόνες του, μια και με εντυπωσίασε η πολυτελής, αλλά λιτή αισθητική του.
Η Άκαμπα είναι μια όμορφη λουτρόπολη, που θα μπορούσε να βρίσκεται και στην Ευρώπη, με κυριότερο αξιοθέατο το ολόλευκο τζάμι του Sharif Hussein Bin Ali.
Από το λιμάνι της κάναμε με παραδοσιακή περίτεχνη, με γυάλινο πάτο βάρκα, μια κρουαζιέρα λίγων ωρών για να δούμε τον βυθό της και απολαύσουμε το απογευματινό αεράκι στον κόλπο της, με τις ακτές του Ισραήλ να βρίσκονται πάρα πολύ κοντά μας.
Την επόμενη και προτελευταία ημέρα, μετά από κάποιες στάσεις, μια από αυτές στο βράχο, που παριστά την γυναίκα του Λωτ,
την περάσαμε στην Νεκρά Θάλασσα, που λόγω της περιεκτικότητας του αλατιού σε ποσοστό 31%, τριπλάσιας αυτής της θάλασσας, είναι αφιλόξενη για οποιονδήποτε ζώντα οργανισμό.
Κάναμε και το σχετικό λασπόλουτρο και το ολιγόλεπτο μπάνιο, έχοντας την αίσθηση ότι ζυγίζουμε ελάχιστα γραμμάρια!
Την υπόλοιπη ημέρα την περάσαμε στο αραβικής αρχιτεκτονικής ξενοδοχείο μας, Movenpick Resort and Spa Dead Sea.
Νωρίς το επόμενο πρωί αναχωρήσαμε για το αεροδρόμιο, κατακλυσμένο αναπάντεχα από πλήθος κόσμου και επιστρέψαμε στην Αθήνα.
Οι εντυπώσεις μας από το ταξίδι υπέροχες.
Κάθε μέρα είχαμε μια διαφορετική ή και διαφορετικές εμπειρίες.
Η Ιορδανία αξίζει την επίσκεψη σας!!
Πρακτικές πληροφορίες
1 δηνάριο Ιορδανίας: 1,2045 ευρώ
Ρεύμα 230v
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου