ΑΛΑΣΚΑ

 

                                                                        ΑΛΑΣΚΑ

  Αν και ειμαστε "καλοκαιρινοί τύποι", τα τοπία και γενικά η ιδέα της μακρινής Αλάσκας (το "τελευταίο σύνορο", όπως ονομάζεται) στριφογύριζε στο μυαλό μας εδώ και μερικά χρόνια. 

 Είχαμε δύο επιλογές: Ή πολλές πτήσεις, γιατί το οδικό δίκτυο της περιοχής είναι πολύ περιορισμένο ή κρουαζιέρα. 

Αν και δεν είχαμε ξαναπάει κρουαζιέρα (βέβαια είχαμε κάνει εντός Ευρώπης πολλές διανυκτερεύσεις σε πλοία) και ήταν κάτι που αφήναμε για τα "γηρατειά" μας 😁😁, επικράτησε η δεύτερη, για τον πρόσθετο λόγο ότι χρειαζόμαστε σ'αυτό το πολυήμερο ταξίδι και ένα χρονικό διάστημα πιο χαλαρό, χωρίς συνεχείς μετακινήσεις.

 Ταξιδέψαμε για οκτώ ημέρες με το εξαιρετικό πλοίο Konigsdam της εταιρείας Holland America. Μείναμε πολύ ευχαριστημένοι από την διαμονή, το σέρβις, την εξυπηρέτηση, τις δραστηριότητες, την διασκέδαση και τις άλλες παροχές μέσα στο πλοίο. 

Η Αλάσκα ("Η γη που δεν είναι νησί", στην γλώσσα των Εσκιμώων) είναι πολιτεία των ΗΠΑ και  βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο της αμερικανικής ηπείρου. 

 Είναι η μεγαλύτερη σε έκταση πολιτεία της χώρας, η έκτη σε φυσικό πλούτο (χρυσός, πετρέλαιο, φυσικό αέριο, ξυλεία και αλιεία είναι οι πηγές των εσόδων της) και η πιο αραιοκατοικημένη.

 Οι Ρώσοι, αφού εκδίωξαν τον γηγενή πληθυσμό της, την κατέλαβαν και την κατείχαν μέχρι το 1867, οπότε και την πώλησαν στις ΗΠΑ.  Αποτελούσε ομοσπονδιακό κράτος μέχρι το 1959, οπότε και έγινε ομοσπονδιακή πολιτεία, η 49η πολιτεία της χώρας.

 Στην Αλάσκα ο επισκέπτης αισθάνεται τόσο ασήμαντος μπροστά στην μεγαλοπρέπεια και την παντοδυναμία της φύσης. 

 Βλέποντας παλιές φωτογραφίες και εκθέματα σε μουσεία της περιοχής, σε όλη την διάρκεια του ταξιδιού δεν έπαψα να σκέφτομαι πόσο δύσκολη ήταν η καθημερινή επιβίωση  των ανθρώπων που έφθαναν εκεί αναζητώντας μια καλύτερη τύχη, παλεύοντας με πενιχρά μέσα σε τόσο αντίξοες καιρικές συνθήκες. 

 Τα φιόρδ, οι παγετώνες, οι λίμνες και τα άγρια ζώα, συνδυασμένα με την ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά της περιοχής, καθιστούν την Αλάσκα ένα μοναδικό προορισμό.

 Μετά από μιάμιση μέρα στο πλοίο, φθάσαμε στην πρώτη στάση μας, το Juneau, την πρωτεύουσα της Αλάσκας.

JUNEAU

Έχει πληθυσμό 31.000 περίπου κατοίκους, πήρε το όνομά της από τον χρυσοθήρα Τζο Τζούνο και ξεκίνησε να υφίσταται το 1880 ως καταυλισμός χρυσοθήρων. 

Δεν υπάρχει οδική σύνδεση του Juneau με την υπόλοιπη Αλάσκα και γενικά τις ΗΠΑ και οι μεταφορές γίνονται με αεροπλάνα, ελικόπτερα και υδροπλάνα. 

 Το σημαντικότερο αξιοθέατο της πόλης είναι ο παγετώνας Mendenhall, τον οποίο επισκεφθήκαμε με λεωφορείο. Θα βρείτε πολύ κοντά στο σημείο που σταθμεύουν τα πλοία, ξύλινα σταντ τοπικών γραφείων, που αναλαμβάνουν την μεταφορά στο κέντρο επισκεπτών. Το εισιτήριο, με επιστροφή, είναι, αν δεν κάνω λάθος 70 δολλάρια το άτομο, αρκετά ακριβό. Να περιμένετε καθυστέρηση στην επιστροφή. Τότε είχαμε και την πρώτη μας μεγάλη βροχή στην Αλάσκα, περιμένοντας κάτω από ένα στέγαστρο για ώρα το λεωφορείο...... Το δρομολόγιο είναι μισή με μία ώρα, ανάλογα τις καιρικές συνθήκες. 

Από το κέντρο επισκεπτών, μπορείτε να πάτε με τα πόδια (σε λίγο χρόνο και περπατώντας σε ένα πολύ βατό και φαρδύ μονοπάτι), σε δύο σημεία: Το photo point, όπου απολαμβάνετε την θέα του παγετώνα και τους καταρράκτες Nugget, που είναι λίγο πιο μακρυά. Και τα δύο σημεία είναι πολύ όμορφα και πρέπει να τα επισκεφθείτε.

Επιστρέφοντας στο κέντρο της πόλης είδαμε το Windfall Fisherman, άγαλμα τεράστιας αρκούδας, σαν και αυτές που κυκλοφορούν κατά κόρον 😆 στην περιοχή, το Governman's House, το Alaska State Capital Bd, το Red Dog Saloon, με αυθεντική ατμόσφαιρα και διακόσμηση, όπου θα βρείτε να διασκεδάζουν τουρίστες, αλλά και ντόπιοι και θα σας προσφέρουν το ποτό σας σερβιτόρες ντυμένες με ρούχα και στυλ της εποχής των χρυσοθήρων.





























Η  στάση μας την επόμενη μέρα ήταν το

      SKAGWAY

    Ιδρύθηκε το 1897 και ήταν σημαντικό λιμάνι την εποχή των χρυσοθήρων. Έχει μόνο 1240 κατοίκους και δέχεται μεγάλο όγκο τουριστών το καλοκαίρι. Ο τουρισμός είναι και η βασική πηγή εσόδων του.

 Βασικό αξιοθέατο είναι η  ιστορική διαδρομή με τρένο (White Pass and Yukon Route Railway) στην ασύλληπτης ομορφιάς φύση της περιοχής. Οι στενές γέφυρες και οι απότομες στροφές τρομάζουν κάπως τους επιβάτες...

 Πάρα πολύ ευχάριστο είναι το ιστορικό κέντρο (Historical District), με τα πολύχρωμα ξύλινα σπίτια, που σου δίνουν την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε μια άλλη εποχή. 

  Επισκεφθήκαμε το Klondike Gold Rush National Historical Park Visitor Center για πληροφορίες, αλλά και για να δούμε το εσωτερικό του, όπου υπάρχει και ένα μικρό μουσείο. 

Εντυπωσιακό το πιο φωτογραφημένο κτίριο της Αλάσκας, το Arctic Brotherhood Hall. Είδαμε επίσης το παλιότερο σπίτι της πόλης (The Moore Cabin), το παλιό σαλούν Red Onion Saloon. Μπορείτε να κάνετε βόλτες με τα γραφικά street cars ή να πάτε με λεωφορείο στο μυστηριακό νεκροταφείο των χρυσοθήρων, όπου με λύπη μας είδαμε την μικρή ηλικία, στην οποία έχαναν συνήθως την ζωή τους οι κάτοικοι της περιοχής εκείνη την πολύ δύσκολη εποχή.


























































ΚΟΛΠΟΣ ΠΑΓΟΒΟΥΝΩΝ

Και επιτέλους ήλθε η μέρα που περίμενα να δω  το ομορφότερο κομμάτι της κρουαζιέρας.

   Το Glacier Bay βρίσκεται στα νοτιοανατολικά της Αλάσκας, δυτικά του Τζούνο, έχει ανακηρυχθεί έως εθνικό μνημείο από το 1925, έχει έκταση 2428,1 km2, περιλαμβάνει επτά παγετώνες, με ομορφότερο τον Margerie και πάνω απ' όλα σου κόβει την ανάσα....








 


























        KETCHIKAN 
 
  Έχει πληθυσμό 8192 κατοίκους και θεωρείται ως η παγκόσμια πρωτεύουσα του σολωμού! Ήταν η τελευταία στάση μας πριν επιστρέψουμε στο Βανκούβερ.
  Στην πόλη βασικό αξιοθέατο είναι τα πάρκα με τοτέμ. Είναι ξύλινοι πάσσαλοι με ύψος έως  έξι μέτρα, βαμμένοι με έντονα χρώματα, που αναπαριστούν πρόσωπα με χαρακτηριστικά ζώου. Βρισκόταν έξω από κάθε σπίτι και συμβόλιζαν τις γενεαλογικές ρίζες  των ιδιοκτητών του. Τα τοτέμ έχουν σχέση με τον ανιμισμό. Οτιδήποτε στην φύση, άνθρωπος, ζώο, φυτό, ποτάμι, αστέρι, έχει ψυχή.

 Υπάρχουν τρία πάρκα. Το κοντινό Totem Heritage Center στο κέντρο και τα πιο μακρινά, αυτό που βρίσκεται στο χωριό Saxman, τόπο των Tingits, ινδιάνικης φυλής και το Totem Bight State Park, σημαντικό για τα τοτέμ του, αλλά και για την φύση που το περιβάλλει. Όλα εξυπηρετούνται από τοπικά λεωφορεία, με αφετηρία κοντά στο σημείο αποβίβασης από το πλοίο.

  Βασικό αξιοθέατο στο κέντρο είναι η γραφική Creek Street, ο δρόμος των "κόκκινων φαναριών", με πιο γνωστό κτίσμα το Dolly's House and Museum. Δίπλα της  η γέφυρα Stedman. Διάσημο το μονοπάτι Married Man's Trail, που οδηγεί σε καταρράκτη και όμορφη θέα. Εκεί φυγαδευόταν οι άτακτοι παντρεμένοι της εποχής.😁 

Ψαράδες, ανθρακωρύχοι, εργάτες σε μεταλλεία χρυσού, μετά την σκληρή δουλειά κατέφευγαν στα μπαρ και τους οίκους ανοχής της Creek street....

 Οι σολωμοί, διάσημο προϊόν της περιοχής, συνωστίζονται στο Salmon Ladder. 

 Δείτε το άγαλμα The Rock, δοκιμάστε ένα trolley tour στα πάρκα της περιοχής, δείτε επίσης το Tongass Historical Museum, το τοτέμ Chief Johnston Totem Pole στο κέντρο, το παραλιακό μέτωπο (Waterfront), την γκαλερί Scanlon, με ωραία εκθέματα. 

 Σε κάποια μπαρ, μπορείτε ακόμη να δείτε τις καταπακτές, στις οποίες έκρυβαν τα ποτά την εποχή της ποτοαπαγόρευσης.

 Αν έχετε χρόνο, επισκεφθείτε τα ομιχλώδη φιόρδς (Misty Fjords).












































  Τι θα φάτε στην Αλάσκα: 

  Μα τι άλλο? Άγριο σολωμό!! Επιπλέον reindeer sausage, fish and chips, berry cobbler, king crab 🦀 legs και θα πιείτε Kaladi Brothers coffee ☕.

Τελειώνοντας, η Αλάσκα θεωρώ ότι εκτός των άλλων, είναι και ένα μάθημα για τον επισκέπτη: Πόσο μικροί είμαστε απέναντι στην φύση...

(Η συνέχεια στην Καλιφόρνια....)



Δεν υπάρχουν σχόλια: