Το ταξίδι (road trip) μιας εβδομάδας στην Κορσική έγινε στα μέσα Ιουλίου πριν μερικά χρόνια, με σκοπό να συνδυαστούν περιηγήσεις και διακοπές ταυτόχρονα.
Το νησί της Κορσικής ήταν ιδανικό για την περίσταση!
Τέταρτο σε μέγεθος νησί της Μεσογείου (μετά την Σικελία, την Σαρδηνία και την Κύπρο), απέχει 170 χλμ. από την Νότια Γαλλία, 90 χλμ. από την Βορειοδυτική Ιταλία και χωρίζεται από την Σαρδηνία με το στενό του Bonifacio.
Η Κορσική ("Καλλίστη" - όνομα και πράγμα- όπως την ονόμασαν οι Έλληνες άποικοι της), με πληθυσμό 300.000 περίπου κατοίκων και πρωτεύουσα το Αιάκειο, αν και επίσημα αποτελεί μία από τις περιοχές (regions) της μητροπολιτικής Γαλλίας, τελεί υπό ένα ιδιότυπο status, που της δίνει κάποια αυτονομία.
Έχει την δικιά της κουλτούρα, έθιμα, φαγητό, μουσική και γλώσσα, την corsicu.
Συχνά στις πινακίδες, όπου οι τοποθεσίες αναγράφονται στην επίσημη γλώσσα (την γαλλική), αλλά και την τοπική κορσικανική, βλέπουμε σβησμένες με σπρέι από τους αυτονομιστές τις γαλλικές ονομασίες.
Διψασμένη ανέκαθεν για ελευθερία, με το απελευθερωτικό κίνημα FLNC πάντα ενεργό, υπήρξε αυτόνομο κράτος για 14 μόνο χρόνια υπό την διακυβέρνηση του πολύ προσφιλούς στον λαό ηγέτη της, Pasquale Paoli.
Η βεντέτα θεωρείται ένας αποδεκτός τρόπος απονομής δικαιοσύνης.
Ονομάζεται και "φονικό νησί της Μεσογείου", επειδή έχει το υψηλότερο ποσοστό φόνων ανά άτομο στην Ευρώπη. Οι περισσότεροι έχουν σχέση με το οργανωμένο έγκλημα και τα θύματα είναι στοχευμένα, οπότε δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας για τους επισκέπτες.
Διάσημη η σημαία της Κορσικής με το προφίλ του Μαυριτανού με το λευκό μαντήλι στο μέτωπο, που συμβολίζει το ανυπότακτο του λαού της.
Τα πρώτα καταγεγραμμένα στοιχεία της ιστορίας της ανάγονται στο 560 Π.Χ., οπότε Έλληνες από την Φώκαια ίδρυσαν την πόλη Alalia στην ανατολική ακτή.
Η Κορσική αποτέλεσε τμήμα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, τέλεσε κάτω από πολλές ξένες διακυβερνήσεις, με σημαντικότερη αυτή των Γενοβέζων, που την επηρέασε περισσότερο και από τους Γάλλους.
Ο Ναπολέων Βοναπάρτης, αν και γνήσιο τέκνο της, κατέπνιξε όλα τα επαναστατικά κινήματα και προσάρτησε το νησί στην μητροπολιτική Γαλλία, με αποτέλεσμα να μην είναι και τόσο προσφιλής ακόμη και σήμερα στους συμπατριώτες του....
Νησί γεωγραφικά ποικιλόμορφο.
Από τις παραθαλάσσιες πόλεις και τις ακρογιαλιές μπορείς να βρεθείς σε λίγα λεπτά σε πυκνά δάση και ορεινά χωριά.
Έχει χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο απ΄αυτό της ηπειρωτικής Γαλλίας, με τον τουρισμό (3.000.000 την επισκέπτονται ετησίως) να αποτελεί την πρώτη πηγή εσόδων της.
Οι επισκέπτες της έλκονται από την φυσική ομορφιά της, το κλίμα και τις παραλίες της.
Νησί καλυμμένο στο μεγαλύτερο μέρος του από βουνά, με το πιο ψηλό βουνό της, το Cinto, να φθάνει στα 2.710 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας και τις σιλουέτες των βουνών της κατεβαίνουν μέχρι τις ακτές.
Έχει μεσογειακό κλίμα, με ήπιους χειμώνες και δροσερά καλοκαίρια.
Απαιτείται αυτοκίνητο για τις μετακινήσεις.
Ένας ωραίος τρόπος να δεί κανείς το νησί είναι να χρησιμοποιήσει το μόλις 232 χλμ. μήκους σιδηροδρομικό της δίκτυο, που χρησιμοποιείται κατά κόρον και από τους ντόπιους και συνδέει το Αιάκειο με την Bastia, με μία ακόμη διακλάδωση που καταλήγει στο Calvi.
Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ
Εξέδωσα διαδικτυακά τα εισιτήρια του πλοίου από Ελλάδα στην Ανκόνα.
Από εκεί διασχίζοντας την Ιταλία από τις ανατολικές μέχρι τις δυτικές ακτές της, θα φθάναμε στο Livorno (372 χλμ.), απ' όπου θα παίρναμε άλλο πλοίο για την Κορσική.
Έκλεισα διαδικτυακά και πάλι τα εισιτήρια για τον διάπλου από το Livorno στην Βastia, στην Κορσική, με την εταιρία Moby Lines, σε εξαιρετική τιμή (www.mobylines).
Το ίδιο έκανα και για τα εισιτήρια των πλοίων της επιστροφής.
Οι οδικές διαδρομές έγιναν με το δικό μας αυτοκίνητο.
Όσον αφορά τα ξενοδοχεία, ενώ στην Ιταλία οι τιμές είναι οι σχετικά λογικές που ξέρουμε, στην Κορσική όμως οι τιμές των ξενοδοχείων στην διάρκεια του καλοκαιριού και ειδικά κατά τον μήνα Αύγουστο, που η πληρότητα φθάνει σε κάποιες περιοχές και το 100 %, είναι σχεδόν εξωφρενικές!
Αρχικά είχα την σκέψη να ταξιδέψουμε αρχές Αυγούστου, αλλά όταν είδα τις τιμές των ξενοδοχείων, άλλαξα γνώμη και οριστικοποίησα το ταξίδι για τα μέσα του Ιουλίου, οπότε οι τιμές ήταν ακριβές μεν, αλλά ανεκτές.
Συνιστώ να πάτε στην Κορσική στις αρχές ή στο τέλος του καλοκαιριού, ακόμη και στις αρχές του φθινοπώρου ή την άνοιξη, οπότε δεν υπάρχει συνωστισμός στο νησί.
Στην επιστροφή θα κάναμε και μια στάση με διανυκτέρευση στο Urbino της Ιταλίας. Ήταν μια ευκαιρία να δούμε και αυτή την μεσαιωνική όμορφη πόλη.
ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ
Ο διάπλους από Livorno σε Bastia διήρκησε μόλις τέσσερις ώρες. Η θάλασσα γυαλί και η Μεσόγειος μας υπέροχη.
Αν εξαιρέσεις ένα επεισόδιο κρίσης πανικού (πριν ακόμη αναχωρήσουμε), μιας 18χρονης κοπέλας, που φοβήθηκε ότι θα έχανε το πλοίο επειδή καθυστέρησε, δεν είχαμε άλλο απρόοπτο.
Μας έκανε εντύπωση η ταχύτητα με την οποία ανέβηκε στο κατάστρωμα μια τριμελής ιατρική ομάδα με τον σχετικό ιατρικό εξοπλισμό.
Από την Bastia κατευθυνθήκαμε στο Calvi (113 χλμ.), διάσημο τουριστικό θέρετρο της Κορσικής.
Πανέμορφο το φρούριο του 13oυ αιώνα, δεσπόζει στην πόλη.
Από το ροζ παλάτι La Villa και το Auberge Relais La Signoria απολαύσαμε την θέα την ώρα του δειλινού.
Είδαμε τον καθεδρικό του St.Jean Baptiste και την εκκλησία Santa Maria και ολοκληρώσαμε την επίσκεψη με βόλτες στο πολύβουο λιμάνι και στα στενά δρομάκια, με τα κουκλίστικα μαγαζιά.
Την επόμενη ημέρα αναχωρήσαμε για την πρωτεύουσα του νησιού Αιάκειο (Ajaccio).
Είναι η ωραιότερη ίσως διαδρομή που μπορεί να κάνει κάποιος στο νησί, αν πάρει τον δρόμο D 81 ώστε να συναντήσει το πιο εντυπωσιακό τοπίο της Κορσικής, τις Calanques de Piana, στον κόλπο του Porto.
Τα βράχια από κόκκινο γρανίτη, που υψώνονται στα 300 μέτρα από την θάλασσα και κάποιες φορές σχηματίζουν φιγούρες, σκαλισμένες από την φύση, δημιουργούν ένα σχεδόν εξωπραγματικά τοπίο.
 |
| Wikipedia |
Μπορείτε να σταματήσετε το αυτοκίνητό σας σε ειδικά σημεία κατά μήκος του δρόμου και ν΄απολαύσετε τη θέα.
Η αντίθεση μεταξύ των κόκκινων βράχων, του πράσινου της βλάστησης και του τυρκουάζ της θάλασσας είναι καταπληκτική!
Αν έχετε χρόνο, κάντε στάση και στην πόλη Piana.
Σειρά είχε το Cargese, με έντονο χρώμα Ελλάδας.
Το 1675, εξακόσιοι Έλληνες από την Μάνη, μην αντέχοντας πλέον τον τουρκικό ζυγό, κατέφυγαν στην Κορσική και ίδρυσαν την Paomia, στην οποία έζησαν για πάνω από 50 χρόνια, οπότε και λόγω της κορσικανικής επανάστασης, αναγκάσθηκαν να την εγκαταλείψουν και να εγκατασταθούν στο Cargese, που τους δόθηκε σε αντάλλαγμα.
Σήμερα ζούν εκεί 2.000 περίπου απόγονοι τους.
Δείτε την βυζαντινή ορθόδοξη εκκλησία και τριγυρείστε στα στενά του.
 |
| Cargeze /Wikipedia commons |
Το μεσημέρι φθάσαμε στο Αιάκειο.
Εντοπίσαμε το αδιέξοδο στενό και το μεσαιωνικό κτίριο, όπου βρισκόταν το διαμέρισμα μας.
Στην αρχή... τρομάξαμε γιατί το κτίριο εξωτερικά και η μικρή αυλή του δεν φαινόταν ανακαινισμένα, όμως εσωτερικά το διαμέρισμα μας ήταν πολύ περιποιημένο.
Παρκάραμε στο στενό το τζιπ μας και βάλαμε στο παρμπρίζ ένα χαρτί με το κινητό μας, όπως έκαναν και όλοι οι γείτονες, σε περίπτωση που εμπόδιζε κάποιον να φύγει.
Το περιβάλλον ήταν πολύ οικογενειακό!
Έπιασα φιλία με την ηλικιωμένη γειτόνισσα του απέναντι σπιτιού, που κάθε πρωί που φεύγαμε για τις εξορμήσεις μας, μας έδινε από το παράθυρο της τις κατάλληλες οδηγίες.
Όταν μετά από την διήμερη διαμονή μας, της είπαμε ότι φεύγουμε, ήθελε να της υποσχεθούμε ότι θα ξαναέλθουμε την επόμενη χρονιά!!
Το κυριότερο αξιοθέατο της πόλης είναι το σπίτι, όπου γεννήθηκε το 1769 ο Βοναπάρτης και έζησε μέχρι τα εννιά του χρόνια.
Επισκεφθείτε το Ρalais Fesch-Musee des Beaux Arts, το λιμάνι και τα στενά της παλιάς πόλης, την Place de Gaulle με το έφιππο άγαλμα του Ναπολέοντα, τον καθεδρικό Notre Dame de la Misericorde και τα νησιά Sanguinaires, για μια ωραία θέα της πόλης.
Κάναμε αρκετές βόλτες στην πόλη, όπου συναντήσαμε ακριβά καταστήματα επώνυμων οίκων, αλλά και χαριτωμένα μαγαζιά και καφέ, μουσικούς του δρόμου και ένα ... συμβολαιογραφείο, όπου οι συνάδελφοι μου εξασκούσαν τα καθήκοντα τους σ' ένα όμορφο διώροφο κτίριο.
Και δεν μπόρεσα να μην κάνω τις συγκρίσεις...
Από το Αιάκειο συνεχίσαμε προς το εκπληκτικό Bonifacio (131 χλμ.), κυριολεκτικά κρεμασμένο στα βράχια από ασβεστόλιθο, που μας έκοψε την ανάσα, όταν πρωτοεμφανίστηκε στην στροφή του επαρχιακού δρόμου.
Περιτοιχισμένο από τα αρχαία τείχη, καλά διατηρημένη οχυρωμένη πόλη, θεωρείται από τα ομορφότερα μέρη της Μεσογείου.
Ιδρύθηκε τον 19ο αιώνα από τον Bonifacio, μαρκήσιο της Τοσκάνης.
Δείτε τις εκκλησίες Sainte Marie Majeure και Saint Dominique. Ανεβείτε στα τείχη (η ανηφορική διαδρομή θα βελτιώσει την φυσική σας κατάσταση!)
 |
| wikimedia commons |
Η Κορσική θεωρείται ως ένα από τα πιο κοσμικά νησιά της Μεσογείου και κάθε καλοκαίρι οι jetsetters απολαμβάνουν τις παραλίες της.
Στα ακριβά εστιατόρια του λιμανιού, όπου τα εκλεκτά κρασιά και η σαμπάνια ρέουν σε κρυστάλλινα ποτήρια, ακούγεται μόνο ο ήχος της απαλής μουσικής και των μαχαιροπίρουνων, που συναντιούνται με τα φίνα πορσελάνινα πιάτα.
Οι πελάτες τους, άνδρες με λινά καλοκαιρινά κουστούμια και γυναίκες, με ακριβά κοσμήματα και κομψά ρούχα, απολαμβάνουν τις περιποιήσεις των σερβιτόρων, που εφοδιασμένοι με τις μακριές ποδιές τους, τα λευκά γάντια τους και τα κατάλληλα .. εργαλεία καθαρίζουν το κέλυφος των αστακών.
Περιττό να πω ότι όλα αυτά δεν είναι για φτωχά βαλάντια.
Ωστόσο η εικόνα είναι κομψή και δεν αποπνέει την χυδαιότητα άλλων γνωστών "κοσμικών" θέρετρων της Μεσογείου, που κατακλύζονται το καλοκαίρι από στίφη τουριστών.
Στο Bonifacio υπάρχουν πολλά άλλα μέρη που μπορεί κάποιος να δοκιμάσει ντόπιο φαγητό, σε σχετικά οικονομικές τιμές.
Εξ άλλου η Κορσική εκτός από τους πλούσιους επισκέπτες της, το καλοκαίρι κατακλύζεται από πολλούς μεσαίων βαλαντίων κατοίκους της ηπειρωτικής Γαλλίας, αλλά και γειτονικών κρατών, που συρρέουν σε οικονομικά ενοικιαζόμενα δωμάτια και campings.
Αν θέλετε να απολαύσετε μπάνιο στον... παράδεισο, επισκεφθείτε με πλοιάριο τα νησιά Lavezzi, λίγη ώρα από το Bonifacio.
 |
| airfrance.co.uk |
Μπορείτε επίσης να επισκεφθείτε το γειτονικό κοσμικό Porto Vecchio.
Αφού απολαύσαμε χαλαρές βόλτες και γλυκιά καλοκαιρινή ατμόσφαιρα, μετά από δύο διανυκτερεύσεις στο Αιάκειο, πήραμε το δρόμο προς την Bastia (171 χλμ.).
Συγκεκριμένα δεν θα μέναμε στην πόλη, αλλά στο κοντινό Saint Florent, αφού το προηγούμενο βράδυ πληροφορηθήκαμε ότι το ξενοδοχείο μας είχε.... καεί και μη βρίσκοντας τελευταία στιγμή κάτι στη Bastia, καταλήξαμε εκεί.
Συμπαθητικό το Saint Florent, παραθαλάσσιο το ξενοδοχείο μας, μας πρόσφερε ένα ωραίο ηλιοβασίλεμα.
Την άλλη ημέρα πήγαμε στην Bastia, απ' όπου θα παίρναμε το μεσημέρι το πλοίο για την Ιταλία.
Η Bastia βρίσκεται στη βάση του Cap Corse.
Ιδρύθηκε το 1380 από τους Γενοβέζους.
Δείτε την πλατεία St.Nicolas, το παλιό λιμάνι και την Terra Vecchia, την παλιά πόλη (δηλαδή το πρώην ψαράδικο χωριό), την γενοβέζικη Citadel, τα παρεκκλήσια της ΄Άμωμης Σύλληψης και του St. Roch, που κτίσθηκαν τον 17ο αιώνα.
Έχοντας μπροστά μας την πανοραμική θέα της πόλης, από το κατάστρωμα του πλοίου μας αποχαιρετίσαμε το νησί, που μας χάρισε μια εβδομάδα γεμάτη χρώματα, μυρωδιές, μουσικές, σμαραγδένια νερά, άγρια τοπία και πάνω απ' όλα, πολλή ομορφιά.
🌸Στην Κορσική μπορείτε επίσης να επισκεφθείτε το Corte, ιστορική πρωτεύουσα του νησιού κατά τα 14 χρόνια της διακυβέρνησης του από τον Paoli, τα μοναδικά ως
αυτόνομου κράτους .
🌼Επίσης την ορεινή πόλη Sartene, γνωστή ως Ville d' Art et d'Histoire.
Δείτε την εκκλησία Santa Maria Assunta, το δημαρχείο και το Musee de la Prehistoire.
Αν βρεθείτε εκεί το Πάσχα, θα έχετε την τύχη να παρακολουθήσετε το Catenacciu. Είναι το πιο σημαντικό θρησκευτικό έθιμο του νησιού, κατά το οποίο την Μεγάλη Παρασκευή, γίνεται η αναπαράσταση των παθών του Χριστού.
ΟΙ ΠΑΡΑΛΙΕΣ
Σημαντικότατος πόλος έλξης των τουριστών οι υπέροχες παραλίες του νησιού.
Πραγματικά εξωτικές, οι Σεϋχέλλες της Ευρώπης!
Αλλά με τις συνθήκες και την γλυκύτητα της Μεσογείου!
Απολαύσαμε σ΄αυτές μερικά από τα καλύτερα μπάνια της ζωής μας.
Λευκή άμμος, σμαραγδένια νερά, ηρεμία, έλλειψη συνωστισμού (παρ΄όλο που είμαστε στα μέσα Ιουλίου), ελάχιστα beach bars, επαρκείς χώροι στάθμευσης.
Καμία σχέση με αυτό που ξέρουμε ως "οργανωμένη παραλία".
Ο καθένας είχε την ξαπλώστρα ή την ομπρέλα του, αν το επιθυμούσε (κάποιες φορές αρκούσε και η σκιά των δένδρων) και το καλάθι του πικ νικ. Η φύση πάνω απ΄όλα...
Οι πιο όμορφες είναι: Palombaggia, Santa Guilia, Ostriconi, Tamaricciu, San Giovanni, Saleccia, Rondinara, Galeria, Nonza, St.Antoine, Lotu, La Tonnara και αυτές των Lavezzi Ιslands.
🐬🐋
Αμέσως με την άφιξη μας στο Livorno πήραμε το δρόμο για το Urbino (272 χλμ.).
Η "ιδανική πόλη της Αναγέννησης", που είχε μεγάλη πολιτιστική άνθηση κατά τον Μεσαίωνα, συγκεντρώνει στο λίγων εκατοντάδων μέτρων ιστορικό της κέντρο κληρονομιά, που σημάδεψε την τέχνη και της αρχιτεκτονική της Ευρώπης για πολλές δεκαετίες.
Δείτε τα: Palazzo Ducale, Galleria Nazionale delle Marche, Casa Natale di Raffaelo, Oratorio di San Giovanni Batista, τον καθεδρικό, την εκκλησία του San Bernardino, Rampa Elicoidale και Theatro Raffaelo.
Ένα ακόμη ταξίδι τελείωσε και σηματοδότησε εκείνο το καλοκαίρι μας.
Και πραγματικά εκτός απ' αυτό το άγριο αδάμαστο νησί και την γειτονική του Σαρδηνία (και βέβαια την Ελλάδα και την Κύπρο) , δεν μπορώ να φανταστώ πιο ωραίο μέρος στον πλανήτη για θαλασσινές σμαραγδένιες βουτιές και καλοκαιρινές διακοπές ....
🐚🐙
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου