ROAD TRIP ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟΝ ΑΤΛΑΝΤΙΚΟ, ΜΕΡΟΣ 1ο


  Κύριος προορισμός του μεγάλου μας οδικού ταξιδιού των 32 συνολικά ημερών ήταν η χώρα των Βάσκων, η Γαλικία και γενικότερα η Βόρεια Ισπανία, αλλά και η Πορτογαλία.
  Κατά την διαδρομή θα βλέπαμε επίσης κάποιες πόλεις της Σερβίας, της Κροατίας, της Ιταλίας, της Γαλλίας και το μικροσκοπικό Λιχνεστάϊν!

  Θα ήταν η πέμπτη φορά που ταξιδεύαμε στην Ισπανία, ωστόσω το βόρειο τμήμα της δεν το είχαμε γνωρίσει  και η δεύτερη για την Πορτογαλία, όπου μόνο τη Λισαβόνα και κάποιες κοντινές της περιοχές είχαμε επισκεφθεί.

  Υπολόγισα να ταξιδεύουμε περίπου 300 χλμ την ημέρα (με διανυκτέρευση φυσικά) , εκτός από τις δύο μεγάλες διαδρομές προς και από την Σερβία.
  Σε κάποιες πόλεις διαθέσαμε πέραν της μιας διανυκτέρευσης, όταν υπήρχε ενδιαφέρον, αλλά και για να ξεκουραστούμε από τις συνεχείς μετακινήσεις. Όχι πως δεν μας τρέφουν και δεν τις επιζητούμε....

  Τα καταλύματα είχαν κλειστεί σχεδόν δέκα μήνες πριν και το δρομολόγιο είχε από καιρό χαραχθεί.

   Κάναμε στάσεις σε πόλεις που δεν είχαμε επισκεφθεί, εκτός από το Τρεβίζο, το Ζάγκρεμπ και το Νόβι Σαντ, που και εκεί είδαμε κάποια σημεία, νέα για εμάς.

   Το ταξίδι μας είχε πολλές εναλλαγές.   Δυστυχώς κατά το μεγαλύτερο μέρος του, αν και στην καρδιά του καλοκαιριού, είχαμε χαμηλές θερμοκρασίες και βροχή, πράγμα που δεν μας πτόησε βέβαια...

     Ημέρα 1η, ΣΡΕΜΣΚΙ ΚΑΡΛΟΒΣΚΙ - Σερβία (818 ΧΛΜ.)

 Η πρώτη μας στάση ήταν στην μικρή αυτή πόλη, που θεωρείται από τις ομορφότερες της Σερβίας.
 8 χλμ μόνο μακριά από το Νόβι Σαντ,  στην επαρχία Βοϊβοδίνα, κτισμένη στην όχθη του Δούναβη, με πληθυσμό 10.000 περίπου κατοίκους, αποτέλεσε την έδρα της σερβικής ορθόδοξης εκκλησίας κατά την εποχή της μοναρχίας των Αψβούργων.
  Φθάσαμε αργά το απόγευμα και βγήκαμε κατευθείαν να δούμε την πόλη, αφού δεν υπήρχε πολύς χρόνος.
  Στην κεντρική πλατεία είδαμε το πρώτο γυμνάσιο της Σερβίας,


την ιερατική σχολή του Αγίου Αρσενίου, την ορθόδοξο  καθεδρικό του Αγίου Νικολάου και τον ρωμαιοκαθολικό της Αγ.Τριάδας, που στέκουν δίπλα -δίπλα.


Είδαμε ακόμη το Δημαρχείο, το σπίτι του πατριάρχη, το παρεκκλήσι της Ειρήνης και την πηγή των τεσσάρων λιονταριών.



  Ενδιαφέρον και το παλιό φαρμακείο, που δεν παραλείψαμε να επισκεφθούμε. Η ευγενική ιδιοκτήτρια μου επέτρεψε και να το φωτογραφίσω.


   Η επιλογή  της συγκεκριμένης μικρής πόλης μας δικαίωσε, αφού και ενδιαφέροντα κτίρια είχε, αλλά και ήρεμη ατμόσφαιρα, που μας χρειαζόταν μετά  τα πολλά χιλιόμετρα που είχαμε διανύσει εκείνη την ημέρα.

  Το ξενοδοχείο μας, Hotel Dunav, λίγο έξω από την πόλη, συμπαθητικό, χωρίς πολλές πολυτέλειες, αλλά με το εστιατόριο του κυριολεκτικά πάνω στον Δούναβη.


  Αν επιθυμείτε περισσότερη πολυτέλεια, μπορείτε να μείνετε στο  Hotel Prezident Premier 5*, στο κέντρο της πόλης.

   Ημέρα 2η, ΡΙΕΚΑ -Κροατία (531 ΧΛΜ)
 Νωρίς το πρωί και αφού, με θέα αυτή την φορά τον πρωινό Δούναβη, φάγαμε μια χορταστική ομελέτα, που ετοιμάστηκε σε χρόνο ρεκόρ, μια και είμαστε οι μόνοι πελάτες του εστιατορίου, πήραμε τον δρόμο για την Κροατία.
 Φθάσαμε το απόγευμα στην Ριέκα, βασικό λιμάνι και τρίτη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, με πληθυσμό 130.000 περίπου κατοίκους.
  Το διαμέρισμα μας, όχι πολύ κεντρικό, αλλά πραγματικά άψογο και οι ιδιοκτήτες ευγενέστατοι.
  Με τα πόδια, αρχίζοντας να μετράμε χιλιόμετρα πεζοπορίας, πράγμα που θα συνεχιζόταν για όλες τις επόμενες ημέρες μέχρι την επιστροφή μας (!), κατεβήκαμε στον κέντρο.

  Πραγματικά δεν περίμενα την Ριέκα τόσο όμορφη και τόσο ενδιαφέρουσα.
 Τα αξιοθέατα της πολλά, με πρώτο το σύμβολο της πόλης, Gradski Toranj (City Tower), στον εμπορικό δρόμο  Korzo, την καρδιά της πόλης.


   Επίσης: Trsat Castle, S.Vitus Cathedral, Capuchin Church of Our Lady of Loyrdes, Governor's Palace & Maritime and Historical Museum.
 Για το τέλος βόλτα στο λιμάνι, ενώ έδυε ο ήλιος.








  Επιστροφή με ταξί στο διαμέρισμα μας, Eleonora 4*, το οποίο συνιστώ ανεπιφύλακτα.

  Ημέρα 3η, ΤΡΕΒΙΖΟ  -Ιταλία (218 ΧΛΜ)
  Η "δεύτερη πατρίδα" μας, όπως συνηθίζω να ονομάζω την Ιταλία, αφού την έχουμε επισκεφθεί πάνω από πενήντα φορές, μας περίμενε.

 Είχαμε δεί, περαστικοί, το Τρεβίζο, πριν αρκετά χρόνια.Δεν θυμόμαστε και πολλά.

   Η άφιξη μας στο μικρό ξενοδοχείο, ίσως το πιο όμορφο του ταξιδιού, με την ιδιοκτήτρια του να το έχει επιμεληθεί με τόσο γούστο και μεράκι, ήταν η πρώτη ευχάριστη έκπληξη της ημέρας.
  Η άλλη ήταν, όταν κατεβήκαμε στο κέντρο: Τα κανάλια της πόλης!

 Το Τρεβίζο, με πληθυσμό 85.000 κατοίκους, στην επαρχία Βένετο, απέχει μόλις 40 λεπτά από την Βενετία και επόμενο είναι να βρίσκεται στην σκιά της.
 Όμως αξίζει την επίσκεψη μιας ημέρας. Αυτή η ημέρα όμως για μας ήταν η πρώτη βροχερή ημέρα του ταξιδιού. Ήδη οι πρώτες σταγόνες άρχισαν να πέφτουν με την αναχώρηση μας από το ξενοδοχείο. "Ε, καλοκαιρινή βροχούλα", είπαμε, αλλά ήταν μόνο η αρχή. Πόλη του νερού ονομάζουν το Τρεβίζο και βάλθηκε να μας το αποδείξει. Ούτε θυμάμαι πόσες φορές έβρεξε..

  Παρ΄όλα αυτά εμείς είδαμε τα κανάλια και τους υδρόμυλους της, τα τείχη της, την μεγάλη πλατεία της, Pza dei Signori, με τα παλάτια dei Trecento και del Podesta, την Via Calmaggiore, με τα κτίσματα του 15ου και 16ου αιώνα, την εκκλησία S.Francesco, τον καθεδρικό και μουσείο Diocesano στην Pza del Duomo, την εκκλησία των Δομικανών San Nicolo, την Pza S.VIto και την Pescheria (ψαραγορά) .














   Το Τρεβίζο έχει και νυκτερινή ζωή, δοκιμάστε μπύρα στο Helmut Bar.

  Επειδή στα ξενοδοχεία έχω αδυναμία και την διαμονή την θεωρώ σημαντικό κομμάτι του ταξιδιού, χωρίς αυτό να σημαίνει οτι επιζητώ απαραίτητα πολυτέλεια, αλλά κυρίως την αισθητική, το μεράκι από μέρους του ιδιοκτήτη και το αίσθημα φιλοξενίας και σεβασμού προς τον πελάτη του, για την διαμονή σας συνιστώ το κουκλίστικο  Bed & Breakfast Canova.
  Και για του λόγου το αληθές..
 




Ακολουθεί......... 

Δεν υπάρχουν σχόλια: