Στον υπέροχο Σ.Σ. του Ιρκούτσκ φθάσαμε στις 07.35' τοπική ώρα. Άυπνοι, μια και ακολουθώντας στο τρένο την ώρα Μόσχας, ήταν για μας μόλις 02.35' το πρωί.
Το ξενοδοχείο μας στεγαζόταν σ' ένα ξύλινο κουκλίστικο κτίσμα στην πιο ιστορική συνοικία της πόλης, την 130 Κvartal.
Υπάρχουν αντιμαχόμενες απόψεις για την συνοικία αυτή: Άλλοι την θεωρούν πολύ όμορφη μετα την αναστήλωση της και άλλοι πολύ "τουριστική".
Η receptionist μας λυπήθηκε έτσι όπως προσπαθούσαμε να ...κοιμηθούμε στον καναπέ της και έτσι φρόντισε να κάνουμε νωρίτερα check in.
Οι τοίχοι του δωματίου μας, ακόμη και του μπάνιου ήταν φτιαγμένοι από κορμούς δένδρων, όπως και όλο το ξενοδοχείο.
Μη αντέχοντας την έλλειψη ύπνου και παραβλέποντας τις ....οδηγίες μείωσης των συμπτωμάτων του jetlag ("trainlag" στην περίπτωσή μας!), μετά από ένα απολαυστικό μπάνιο, παραδοθήκαμε σ' έναν εξ ίσου απολαυστικό ...ύπνο.
Ξυπνήσαμε νωρίς το μεσημέρι και αρχίσαμε την εξερεύνηση.
Η μοναδική αρχιτεκτονική του Ιρκούτσκ προέρχεται από την μίξη της ανατολικής ορθόδοξης κουλτούρας με αυτή των σαμανιστών Buryats, καθώς και των βουδιστικών παραδόσεων.
Ξεκινήσατε από την ..γειτονιά μας, με την εκκλησία Krestovozdvizhensky, ακριβώς απέναντί μας
και την περιοχή, όπου μέναμε, 130 Kvartal, μια ολόκληρη συνοικία από ξύλινα οικοδομήματα του 18ου και του 19ου αιώνα, ανακαινισμένα πλήρως, που στεγάζουν σήμερα ξενοδοχεία, καφέ, εστιατόρια, ατελιέ, καταστήματα.
Στο τέλος του κεντρικού πεζόδρομου, όπου γινόταν και μια ..φωτογράφηση μόδας, ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο! Εικόνες που δεν θα περίμενε κανείς να δει στην ...απομονωμένη Σιβηρία, η οποία, απ' ότι φαίνεται, έχει υποκύψει και αυτή πλήρως στην παγκοσμιοποίηση!
Τις δύο ημέρες που μείναμε στο Ιρκούτσκ δεν σταμάτησα να φωτογραφίζω τα υπέροχα παραθυρόφυλλα των ξύλινων σπιτιών.
Στις διαδρομές μας στο ιστορικό κέντρο, ακόμη και όταν προς στιγμή πιστεύαμε ότι ανακαλύψαμε το ωραιότερο, όλο και κάποιο άλλο, πιο όμορφο, μας περίμενε στην γωνιά του δρόμου. Παραθυρόφυλλα περίτεχνα σ' όλα τα χρώματα και με διαφορετικά στολίδια το καθένα, που θα μπορούσα για μέρες να παρατηρώ..
Διάχυτη η ατμόσφαιρα της παλιάς Ρωσίας στην πόλη.
Παλιά τραμ και λεωφορεία εξυπηρετούν τις μετακινήσεις, αρκετά από τα υπέροχα κτίσματα του κέντρου δεν έχουν ακόμη συντηρηθεί, οι πιο πολλοί δρόμοι δεν είναι σε καλή κατάσταση, ωστόσο το Ιρκούτσκ των 600.000 κατοίκων (το άλλοτε "Παρίσι της Σιβηρίας"), με την συνεχιζόμενη αναπαλαίωση και ανάδειξη των αρχιτεκτονικών του θησαυρών, βιώνει ήδη την τουριστική του ανάπτυξη. Εμάς πάντως μας κέρδισε απόλυτα!
Ο καιρός θαυμάσιος, καλοκαιρινός, σχεδόν... καύσωνας. Πηγαίνοντας προς το ιστορικό κέντρο, βρήκαμε κάποια νεαρά κορίτσια με τα ..άλογα τους, που τα ακολουθήσαμε για λίγο, μια και προθυμοποιήθηκαν να μας βοηθήσουν να βρούμε το δρόμο μας!
Περπατήσαμε στους παλιούς δρόμους της πόλης μέχρι νωρίς το βράδυ.
Τα αξιοθέατα πολλά, ο πορφυρός καθεδρικός of the Kazan Icon of the Mother of God ,
Cathedral of the Epiphany, Holy Cross Cathedral, η εβραϊκή συναγωγή,
η κεντρική αγορά, το Europa house,
όπου υπάρχει και γραφείο πληροφοριών.
Κοντά και οι υπέροχες οικίες- μουσεία των πριγκίπων Volkonsky και Trubetsky. Στα δύο τελευταία κτίρια στεγάζεται το Irkutsk Regional Historical and Memorial Museum of Decembrists. Κατά πολλούς θεωρούνται τα ωραιότερα δείγματα της αρχιτεκτονικής της πόλης.
Στις όχθες του ποταμού Angara, το ομώνυμο παγοθραυστικό, που μεταφέρθηκε κομμάτι-κομμάτι από την Βρεττανία για να ταξιδέψει τους πρώτους επιβάτες του Υπερσιβηρικού στην γειτονική λίμνη Βαϊκάλη.
Το Iρκούτσκ ιδρύθηκε το 1652 κ απέκτησε δικαιώματα πόλης το 1686. Η πρώτη οδική σύνδεση με την Μόσχα, που έγινε το 1760, ωφέλησε την πόλη οικονομικά. Λόγω του ψυχρού κλίματος απέκτησε την φήμη τόπου εξορίας. Στις αρχές του 19ου αιώνα εξορίστηκαν εδώ ρώσοι αντιφρονούντες, καλλιτέχνες, υπάλληλοι, ευγενείς που άφησαν το στίγμα τους στην πόλη. Ένα μεγάλο μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς του Ιρκούτκ προέρχεται από εκείνη την περίοδο. Στις 16.08.1898 έφθασε το πρώτο τρένο στο Ιρκούτσκ. Μετά την οκτωβριανή επανάσταση έγινε θέατρο αιματοχυσιών μεταξύ "κόκκινων" και "λευκών".
Σήμερα η πόλη ζει σε άλλους, σύγχρονους ρυθμούς.
Μέχρι αργά το βράδυ κάτω από τα παράθυρά μας ακουγόταν η μουσική από τα γειτονικά μπαρ. Είχα χάσει εντελώς την αίσθηση του τόπου -και μετά από την αλλαγή των τόσων γεωγραφικών ζωνών στο τρένο- και του χρόνου!!
Δυτική μουσική, χαρούμενες φωνές, γλυκιά, ζεστή, καλοκαιρινή βραδιά. Και όμως ήμαστε στο Ιρκούτσκ, στη μακρινή Σιβηρία!
Την άλλη ημέρα μας περίμενε η αρχαιότερη, βαθύτερη και μεγαλύτερη λίμνη του κόσμου, η Βαϊκάλη!!
(Συνέχεια...)
* Γραφείο πληροφοριών θα βρείτε στο Europa House
🏨Για πολύ ευχάριστη διαμονή στην καρδιά της πόλης, Berezka Hotel 4*
Το ξενοδοχείο μας στεγαζόταν σ' ένα ξύλινο κουκλίστικο κτίσμα στην πιο ιστορική συνοικία της πόλης, την 130 Κvartal.
Η receptionist μας λυπήθηκε έτσι όπως προσπαθούσαμε να ...κοιμηθούμε στον καναπέ της και έτσι φρόντισε να κάνουμε νωρίτερα check in.
Οι τοίχοι του δωματίου μας, ακόμη και του μπάνιου ήταν φτιαγμένοι από κορμούς δένδρων, όπως και όλο το ξενοδοχείο.
Μη αντέχοντας την έλλειψη ύπνου και παραβλέποντας τις ....οδηγίες μείωσης των συμπτωμάτων του jetlag ("trainlag" στην περίπτωσή μας!), μετά από ένα απολαυστικό μπάνιο, παραδοθήκαμε σ' έναν εξ ίσου απολαυστικό ...ύπνο.
Ξυπνήσαμε νωρίς το μεσημέρι και αρχίσαμε την εξερεύνηση.
Η μοναδική αρχιτεκτονική του Ιρκούτσκ προέρχεται από την μίξη της ανατολικής ορθόδοξης κουλτούρας με αυτή των σαμανιστών Buryats, καθώς και των βουδιστικών παραδόσεων.
Ξεκινήσατε από την ..γειτονιά μας, με την εκκλησία Krestovozdvizhensky, ακριβώς απέναντί μας
και την περιοχή, όπου μέναμε, 130 Kvartal, μια ολόκληρη συνοικία από ξύλινα οικοδομήματα του 18ου και του 19ου αιώνα, ανακαινισμένα πλήρως, που στεγάζουν σήμερα ξενοδοχεία, καφέ, εστιατόρια, ατελιέ, καταστήματα.
Τις δύο ημέρες που μείναμε στο Ιρκούτσκ δεν σταμάτησα να φωτογραφίζω τα υπέροχα παραθυρόφυλλα των ξύλινων σπιτιών.
Στις διαδρομές μας στο ιστορικό κέντρο, ακόμη και όταν προς στιγμή πιστεύαμε ότι ανακαλύψαμε το ωραιότερο, όλο και κάποιο άλλο, πιο όμορφο, μας περίμενε στην γωνιά του δρόμου. Παραθυρόφυλλα περίτεχνα σ' όλα τα χρώματα και με διαφορετικά στολίδια το καθένα, που θα μπορούσα για μέρες να παρατηρώ..
Διάχυτη η ατμόσφαιρα της παλιάς Ρωσίας στην πόλη.
Παλιά τραμ και λεωφορεία εξυπηρετούν τις μετακινήσεις, αρκετά από τα υπέροχα κτίσματα του κέντρου δεν έχουν ακόμη συντηρηθεί, οι πιο πολλοί δρόμοι δεν είναι σε καλή κατάσταση, ωστόσο το Ιρκούτσκ των 600.000 κατοίκων (το άλλοτε "Παρίσι της Σιβηρίας"), με την συνεχιζόμενη αναπαλαίωση και ανάδειξη των αρχιτεκτονικών του θησαυρών, βιώνει ήδη την τουριστική του ανάπτυξη. Εμάς πάντως μας κέρδισε απόλυτα!
Ο καιρός θαυμάσιος, καλοκαιρινός, σχεδόν... καύσωνας. Πηγαίνοντας προς το ιστορικό κέντρο, βρήκαμε κάποια νεαρά κορίτσια με τα ..άλογα τους, που τα ακολουθήσαμε για λίγο, μια και προθυμοποιήθηκαν να μας βοηθήσουν να βρούμε το δρόμο μας!
Περπατήσαμε στους παλιούς δρόμους της πόλης μέχρι νωρίς το βράδυ.
Τα αξιοθέατα πολλά, ο πορφυρός καθεδρικός of the Kazan Icon of the Mother of God ,
Cathedral of the Epiphany, Holy Cross Cathedral, η εβραϊκή συναγωγή,
η κεντρική αγορά, το Europa house,
όπου υπάρχει και γραφείο πληροφοριών.
Κοντά και οι υπέροχες οικίες- μουσεία των πριγκίπων Volkonsky και Trubetsky. Στα δύο τελευταία κτίρια στεγάζεται το Irkutsk Regional Historical and Memorial Museum of Decembrists. Κατά πολλούς θεωρούνται τα ωραιότερα δείγματα της αρχιτεκτονικής της πόλης.
Στις όχθες του ποταμού Angara, το ομώνυμο παγοθραυστικό, που μεταφέρθηκε κομμάτι-κομμάτι από την Βρεττανία για να ταξιδέψει τους πρώτους επιβάτες του Υπερσιβηρικού στην γειτονική λίμνη Βαϊκάλη.
Το Iρκούτσκ ιδρύθηκε το 1652 κ απέκτησε δικαιώματα πόλης το 1686. Η πρώτη οδική σύνδεση με την Μόσχα, που έγινε το 1760, ωφέλησε την πόλη οικονομικά. Λόγω του ψυχρού κλίματος απέκτησε την φήμη τόπου εξορίας. Στις αρχές του 19ου αιώνα εξορίστηκαν εδώ ρώσοι αντιφρονούντες, καλλιτέχνες, υπάλληλοι, ευγενείς που άφησαν το στίγμα τους στην πόλη. Ένα μεγάλο μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς του Ιρκούτκ προέρχεται από εκείνη την περίοδο. Στις 16.08.1898 έφθασε το πρώτο τρένο στο Ιρκούτσκ. Μετά την οκτωβριανή επανάσταση έγινε θέατρο αιματοχυσιών μεταξύ "κόκκινων" και "λευκών".
Σήμερα η πόλη ζει σε άλλους, σύγχρονους ρυθμούς.
Μέχρι αργά το βράδυ κάτω από τα παράθυρά μας ακουγόταν η μουσική από τα γειτονικά μπαρ. Είχα χάσει εντελώς την αίσθηση του τόπου -και μετά από την αλλαγή των τόσων γεωγραφικών ζωνών στο τρένο- και του χρόνου!!
Δυτική μουσική, χαρούμενες φωνές, γλυκιά, ζεστή, καλοκαιρινή βραδιά. Και όμως ήμαστε στο Ιρκούτσκ, στη μακρινή Σιβηρία!
Την άλλη ημέρα μας περίμενε η αρχαιότερη, βαθύτερη και μεγαλύτερη λίμνη του κόσμου, η Βαϊκάλη!!
(Συνέχεια...)
* Γραφείο πληροφοριών θα βρείτε στο Europa House
🏨Για πολύ ευχάριστη διαμονή στην καρδιά της πόλης, Berezka Hotel 4*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου