Πριν από αρκετές ημέρες είχα στείλει μήνυμα στην καλή μου Natalia του RussianRail και ζήτησα περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις ανέσεις και παροχές του τρένου 005/006 από Ουλάν Μπατόρ για Μόσχα. Μου απάντησε να μην ανησυχώ και ότι ήταν η καλύτερη επιλογή για την ημέρα εκείνη.
Είχαμε ήδη παραλάβει τα εισιτήρια από τον ευγενέστατο υπάλληλο του ταξιδιωτικού γραφείου στην Ουλάν Μπατόρ, που μας είχε πληροφορήσει ότι το τρένο είναι μογγολικό και δεν έχει air condition, πράγμα καθόλου βολικό για μας, μια και θα κάναμε την μεγαλύτερη διαδρομή με το τρένο: Τέσσερις ολόκληρες ημέρες!
Φωτογραφίες του τρένου και πληροφορίες στο διαδίκτυο βρήκα ελάχιστες και όχι πολύ κατατοπιστικές.
Έτσι φτάσαμε στον σταθμό χωρίς πολλές προσδοκίες....
Μόλις όμως αντικρίσαμε το τρένο μας με τα γκρι και κόκκινα χρώματα της RSD (των ρωσικών σιδηροδρόμων) και μπροστά του τις αγαπημένες μας prodvonitsas αναθαρρήσαμε!
Το τρένο δεν ήταν βέβαια σαν το Rossiya (001/002), αλλά ήταν μια χαρά.
Εικοσαετίας, αλλά καλοσυντηρημένο, καθαρό και ...κλιματιζόμενο!
Το βαγόνι μας ήταν σχεδόν γεμάτο.
Μία οικογένεια Βρετανών, δύο ζευγάρια από την Ολλανδία, δύο νεαροί Γάλλοι, τρεις οικογένειες Ισπανών, μία νεαρή Μογγόλα με το παιδί της, εμείς και τρεις Ρώσοι, σε πλήρη ... ευθυμία!
Στο κουπέ μας είχαμε και πάλι την προστασία της αστυνομίας: Συνεπιβάτης μας, ένας κοντούλης Μογγόλος αστυνομικός.
Από το παράθυρο του διαδρόμου, κουνώντας για ώρα το χέρι του, αποχαιρετούσε χαμογελαστός την γυναίκα του και τις τρεις κόρες του, που έκλαιγαν με αναφιλητά ανάμεσα στα άπειρα βολάν και φιογκάκια των ροζ φουστανιών τους.
Ο μπαμπάς τους θα έλειπε τρεις ολόκληρους μήνες για να εκπαιδευτεί σε ακαδημία αστυνομίας της Μόσχας.
Όμως ο κοντούλης και πονηρούλης μογγόλος, μόλις τελείωσε με τους συγκινητικούς αποχαιρετισμούς, έστρεψε όλο το ενδιαφέρον του στην hot νεαρή συνάδελφό του του διπλανού κουπέ. Ανεβοκατέβαινε όλη την ώρα στην κουκέτα και από την "κρυψώνα" πάνω από το κρεβάτι του, δηλαδή τον χώρο για τις αποσκευές, έβγαζε διάφορα καλούδια, κυρίως κάποιο μπουκάλι από τις γενναίες προμήθειες αλκοόλ που φύλαγε σ΄ ένα μεγάλο χαρτόκουτο. Το κρατούσε όλο ενθουσιασμό και μας το έδειχνε με νόημα σαν να έλεγε "θα έχουμε τρελά γλέντια αυτές τις τέσσερις ημέρες!", ενώ κατευθυνόταν στο διπλανό κουπέ.
Είχε και ένα τεράστιο τάπερ με ...ρύζι, που μάλλον θα ήταν το κυρίως φαγητό του για τις επόμενες ημέρες.
Μετά τις τελευταίες εξελίξεις , ο Κωστής στο "ανεβοκατεβάκιας", που τον είχε βαφτίσει, πρόσθεσε και το "κορτάκιας"..
Στο μεταξύ στο διάδρομο επικρατούσε μεγάλη αναταραχή! Φωνές και γέλια ακουγόταν και περίεργες μυρωδιές αναδυόταν από την κλειστή πόρτα των τριών Ρώσων!
Πιάσαμε κουβέντα με τους Ισπανούς. Είχαν πάρει τον υπερσιβηρικό για να επισκεφθούν την Μογγολία και είχαν περάσει υπέροχες ημέρες στα βουνά, θα έκαναν μία στάση το Ιρκούτσκ και θα επέστρεφαν στην χώρα τους. Είχαν μικρά παιδιά μαζί τους και η κατάσταση με τους Ρώσους ήταν πολύ ενοχλητική. Το καλό γι' αυτούς ήταν ότι έπρεπε να τους ανεχθούν μόνο μια ημέρα.
Κατάλαβα ότι έπρεπε να δράσω. Με τον "ανεβοκατεβάκια-κορτάκια" να ανεβοκατεβαίνει κάθε τρις και λίγο στο κουπέ μας και κυρίως τους "λος τρες μπόχας" (όπως βάφτισε τους Ρώσους ο Κωστής) παραδίπλα, τα πράγματα δεν προμηνυόταν ρόδινα.....
Στην αρχή προσπάθησα να ξεσηκώσω τους άλλους επιβάτες, ώστε να αυξηθεί η ..αναταραχή.
Όμως πλην των μεσογειακών Ισπανών και των Ολλανδών, οι άλλοι δεν φαινόταν να ανταποκρίνονται και πολύ, όχι πως δεν είχαν πρόβλημα, όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια......
Μετά με την βοήθεια "μεταφραστή" νεαρού Ρώσου ζήτησα από την prodvonitsa μας να απομονώσει κάπου τους Ρώσους, γιατί θα κατεβαίναμε στον πρώτο σταθμό και θα κάναμε αναφορά.
Είχα διαβάσει στο διαδίκτυο ότι αν το παρακάνει κανείς με το αλκοόλ θα ...εκδιωχθεί, μάλιστα για του λόγου το αληθές, είχαν παραθέσει και φωτογραφίες ...άτακτων επιβατών να απομακρύνονται κακήν κακώς από το τρένο.
Τρομοκρατημένη, μας παρέπεμψε στην manager του τρένου, που στην αρχή μας δυσκόλεψε, αλλά με συνοπτικές διαδικασίες την πείσαμε να μας μεταφέρει σε άλλο βαγόνι.
Μες την τρελή χαρά και γρήγορα-γρήγορα, πριν το μετανιώσει (!), με άκρα μυστικότητα και κάτω από τα περίεργα βλέμματα των άλλων επιβατών, κουβαλήσαμε τις αποσκευές μας και εγκατασταθήκαμε στο διπλανό βαγόνι.
Άνδρας, αυτή τη φορά, "prodvonitsas" (!!) μας υποδέχθηκε, "Ηi, Ι'm Alex, how can I help you?"
Τέτοια υποδοχή?? Μάλλον είχαμε γίνει "the talk of the ...train", αλλά δεν βαριέσαι: Άρχοντες.....όλο σχεδόν το βαγόνι δικό μας!
Μια οικογένεια μογγόλων, ένας συμπαθέστατος νεαρός οικονομολόγος από την Σιγκαπούρη και δύο νεαροί μογγόλοι, με κιθάρες, που κάθε βράδυ μας διασκέδαζαν, ήταν όλοι κι΄ όλοι οι επιβάτες του βαγονιού!
O Alex, ήταν πενηντάρης. Γνώριζε την ...Χαλκιδική, όπου η κόρη του έκανε διακοπές οικογενειακώς κάθε καλοκαίρι.
Ήταν χαρούμενος που ήρθαμε στο βαγόνι του.
Έκανε μεγάλη προσπάθεια να το διατηρεί καθαρό, πράγμα που, κατά την άποψη του, αρκετοί επιβάτες δεν εκτιμούσαν. Όταν με ρώτησε αν είναι επαρκής η καθαριότητα του τρένου, του απάντησα καταφατικά. Τότε έβγαλε ένα αναστεναγμό ανακούφισης...
 |
| Ο Alex |
Ο νεαρός από την Σιγκαπούρη έμεινε μόνο μια ημέρα στο τρένο, ήταν όμως μια καλή παρέα για μας, μια και ανταλλάξαμε ταξιδιωτικές εμπειρίες.
Θα γύριζε για μερικούς μήνες τον κόσμο, πριν επιστρέψει στην πατρίδα του και αρχίζει να εργάζεται.
Τις επόμενες τρεις ημέρες, τις περάσαμε με τα τοπία που εναλλασσόταν στο παράθυρο μας, μουσική, κουβέντα με τους γείτονες, φαγητό, ταινίες το βράδυ και ...ύπνο!
Ξαναείδαμε την Βαϊκάλη,
τις ρωσικές στέπες και τους σταθμούς των μικρών και μεγάλων ρωσικών πόλεων.
Ο Alex, ντροπαλός και αγέλαστος στην αρχή, ξεθάρρεψε στην συνέχεια.
Με τα λιγοστά αγγλικά του, μας μιλούσε για την οικογένειά του και μας έδειχνε φωτογραφίες.
Εκτός από το συγκεκριμένο δρομολόγιο, έκανε και ένα άλλο, που έφθανε μέχρι την Βόρεια Κορέα. Τον ρώτησα πως είναι εκεί τα πράγματα και μου απάντησε ... "normal"!
Μας έφτιαχνε τσάι στα γνωστά σκαλιστά ποτήρια της RSD,
 |
| RSD.webp |
μας ρωτούσε αν χρειαζόμασταν τίποτε και γενικά μας είχε υπό την προστασία του!
Στο διπλανό βαγόνι "μας" το σκηνικό είχε αλλάξει.
Ο "ανεβοκατεβάκιας" , αντί να ευχαριστηθεί την άπλα του ολοδικού του πλέον κουπέ, είχε εγκατασταθεί στο κουπέ της γειτόνισσάς του!
Κάποιοι είχαν κατεβεί στο Ιρκούτσκ.
Οι ρώσοι όμως παρέμεναν και συνέχιζαν μετά μανίας την οινοποσία.
Σε κάθε σταθμό ακούγαμε τα άδεια μπουκάλια να σκάνε με θόρυβο στον πάτο του κάδου, ενώ βιαστικοί- βιαστικοί τρέχανε για ανεφοδιασμό!
Όταν διασταυρωνόμαστε, μάλλον μας αγριοκοιτάζανε! Ή μήπως ήταν η ιδεα μας?
Ο υπεύθυνος του εστιατορίου μας ενημέρωσε ότι και οι Άγγλοι, αλλά και άλλοι επιβάτες έκαναν παράπονα. Μόνο η δικιά μας όμως απαίτηση στέφθηκε με επιτυχία. "Τι να κάνουμε," μας είπε για τους τρεις θορυβώδεις και ... μυρωδάτους συμπατριώτες του, "Τhis is Russia"...
Τo μεσημέρι της τέταρτης ημέρας, το τρένο μας έφθασε στη Μόσχα και στον γνωστό μας πλέον σταθμό Yaroslavsky.
Φάγαμε κάτι πρόχειρο και με ταξί κατευθυνθήκαμε στο ξενοδοχείο. Την υπόλοιπη ημέρα την αφιερώσαμε σε βόλτες στην γειτονιά μας και σε ..εξουδετέρωση του "train lag", που τις τελευταίες ημέρες μας ταλαιπωρούσε..
Την επόμενη ημέρα επισκεφθήκαμε το δεύτερο άγνωστο κρεμλίνο της Μόσχας, το Ismailovo kremlin.
 |
| photo by Mir_na_Karte.Live.Journal.com |
Αρχικά τα κρεμλίνα ήταν ξύλινα. Προοριζόταν για την προστασία από τους εχθρούς.
Σήμερα διασώζονται 20 κρεμλίνα στην Ρωσία.
Το συγκεκριμένο, ξύλινο σύμπλεγμα χρωματιστών κτιρίων, αποπερατώθηκε το 2007, δεν κτίσθηκε βέβαια για να προσφέρει προστασία, αλλά για να χρησιμοποιηθεί ως πολιτιστικό κέντρο.
Περιλαμβάνει μουσεία, την εκκλησία του Αγίου Νικολάου (την μεγαλύτερη ξύλινη εκκλησία στην χώρα),
Στους χώρους του γίνονται και γαμήλιες τελετές.
Έξω από το κρεμλίνο λειτουργεί υπαίθρια αγορά με έργα ζωγραφικής, χειροτεχνήματα, σουβενίρ και άλλα αντικείμενα, στην θέση της παλιάς αγοράς που χρονολογείται από τον 17ο αιώνα.
Συνέχεια είχαν τα ανάκτορα του λαού, οι υπέροχοι και διάσημοι σταθμοί του μετρό της Μόσχας.
Οι ωραιότεροι είναι οι: Kiyevskaya,
Komsomolskaya,
Dostoyevskaya, Ploschad Revolyutsii, Mayakovskaya,
Prospekt Mira,
Novoslobodskaya,
Elektrozavodskaya
και άλλοι. (Photos by Creative Visual Artist)
Είχε πλέον περάσει το μεγαλύτερο μέρος του ταξιδιού μας, όμως είχαμε ακόμη το Κίεβο!
Πληροφορίες για το Ismailovo Kremlin & open air Market
https://www.atlasobscura.com/places/izmailovo-kremlin
Για τους σταθμούς του μετρό
https://www.regent-holidays.co.uk/blog/5-of-the-best-moscow-metro-stations/
1 σχόλιο:
Λεγεται " προβοντνικ" οταν ειναι αντρας, αλλα κι η γυναικα. " προβοντνιτσα ειναι, οπως λεμε " γιατρινα",ειναι σλενγκ.
Δημοσίευση σχολίου