ΚΟΥΒΑ- Βαραδέρο, Κάγιο Μπλάνκο, Γκουαμά, Κόλπος Χοίρων, Σιενφουέγκος

   Τέταρτη ημέρα στην Αβάνα και μας περίμενε βολτα στην πόλη με τα λατρεμένα και αστραφτερά αυτοκίνητα - αντίκες (οι Κουβανοί τα αγαπάνε, λέει τώρα...., πιο πολύ και από τις γυναίκες τους και κάποια από αυτά στοιχίζουν μέχρι και 100.000 δολάρια! ).

Τελικός προορισμός το εξωτικό δάσος της Αβάνας.

 Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο, φορτώσαμε τις αποσκευές  μας στο λεωφορείο και κατευθυνθήκαμε προς το γνωστό, πλην τουριστικότατο (!), θέρετρο Βαραδέρο, με την μήκους 20 χιλιομέτρων ειδυλλιακή  παραλία του,  αφού πρώτα περάσαμε από την αριστοκρατική συνοικία της Αβάνας Μιραμάρ.

 Καημό για το Βαραδέρο δεν είχαμε κανένα... Ευτυχώς το χρησιμοποιήσαμε μόνο για.. ανεφοδιασμό και ύπνο.
  Άσε που δεν του κάναμε ούτε την τιμή να το δούμε, μια και το συγκρότημα που μέναμε ήταν έξω από το χωριό και τον ελεύθερο χρόνο μας τον χρησιμοποιήσαμε για μπάνιο στην λίγο ταραγμένη θάλασσα και ύπνο.

   Η επόμενη ημέρα ήταν η χαρά του... παιδιού.
  Εκδρομή με καταμαράν στο τροπικό ακατοίκητο νησί Cayo Blanco, αφού πρώτα κάναμε μια στάση σ ένα κοραλλιογενή ύφαλο για βουτιές με μάσκες κ αναπνευστήρες.
  Πολύχρωμα ψάρια και υποβρύχια φύση μας ανέβασαν την διάθεση.

   Το νησί πανέμορφο.
Λευκή άμμος, λίγο.. κοφτερή, αφού σχηματίζεται  από τα άπειρα κοχύλια της παραλίας, κοκοφοίνικες μέχρι τα σμαραγδένια νερά, πουλιά και hutia, τρωκτικά της Καραϊβικής, που δοκιμάζουν το ποτό των λουόμενων, ψάχνουν για φαγητό στις τσάντες...

 Διαβάστε εδώ για τα χαριτωμένα τρωκτικά
https://www.britannica.com/animal/hutia

 Μετά από δύο βράδια στο Βαραδέρο την επόμενη πήγαμε στην περιοχή  Guama, όπου η ασύλληπτης ομορφιάς λίμνη του Θησαυρού,

και η φάρμα αναπαραγωγής κροκοδειλων.

 Στη συνέχεια βουτήξαμε στα νερά της Καραϊβικής, στην Punta Perdiz, περιοχή κατάλληλη για καταδύσεις και snorkeling, κοντά στον ιστορικό κόλπο των Χοίρων, όπου και φάγαμε σε open air εστιατόριο, παρέα με  τα κόκκινα καβούρια .....της στεριάς, που φλέρταραν επικίνδυνα με τα πόδια μας!

   Συνεχίσαμε στην πόλη της Σάντα Κλάρα, που την εγκαταλείψαμε πάραυτα αφού το μαυσωλείο και το μουσείο του Τσε ήταν κλειστό (παραμονή Πρωτομαγιάς βλέπετε, όμως θα την επισκεπτόμαστε  πάλι σύντομα... ) και καταλήξαμε στο Σιενφουέγκος.

   Η παραθαλάσσια πόλη, με το σημαντικότατο λιμάνι της και με πληθυσμό 150.000 κατοίκους, απέχει 250 χλμ από την Αβάνα, κτίσθηκε το 1819 από Γάλλους αποίκους, είναι καλοδιατηρημένη και πολύ όμορφη.
  Το κυριότερο αξιοθέατο της η κεντρική πλατεία της, όπου τα κτίρια του Πανεπιστημίου, το θέατρο  Tomas Terry, το παλάτι Ferrer, το Δημαρχείο και το άγαλμα της συνονόματης μου θεάς!

   Άλλα αξιοθέατα το Castillo de Nuestra Senora de los Angeles de Jaqua, η αψίδα του θριάμβου (η μοναδική στο νησί), ο βοτανικός κήπος, ο καθεδρικός (Catedral de Nuestra Senora se la Rurisima Conception), το μουσείο Provincial, το δελφινάριο, το πάρκο Jose Marti.

 Το κομψό ξενοδοχείο μας  βρισκόταν κοντά στην θάλασσα και δίπλα στο περίτεχνο palacio del Valle, με έντονα τα μαυριτανικά στοιχεία. Κτίσθηκε μεταξύ 1913 - 1917 από τον ιταλό αρχιτέκτονα Alfredo Colli.

 Το βράδυ,  δείπνο δίπλα στο φωταγωγημένο παλάτι.
 Λάτιν μπάντα, θαλασσινό αεράκι, γουρουνάκι στην... σούβλα και η απαραίτητη πίινα κολάδα..
  Βόλτα στον παραλιακό δρόμο και είχαμε ακόμη δύο ημέρες στην Κούβα....