BRAGA-PORTO (297 ΧΛΜ)
Είσοδος στην Πορτογαλία και πρώτη στάση σας η Braga.
Στα βορειοδυτικά της χώρας, με πληθυσμό 200.000 περίπου κατοίκους, μια από τις αρχαιότερες πόλεις της Πορτογαλίας και θρησκευτική πρωτεύουσα της.
Οι εκδηλώσεις που γίνονται στην πόλη κατά την Μεγάλη Εβδομάδα θεωρούνται από τις πιο αυθεντικές του είδους τους και προσελκύουν μεγάλο αριθμό τουριστών.
Ξεκινήσαμε από το πρώτο αξιοθέατο της πόλης, 6 χιλιόμετρα ανατολικά του κέντρου, την εκκλησία Bom Jesus do Monte, γνωστή από την ζιγκ-ζαγκ σκάλα της από γρανίτη, που ενώνει την είσοδο Portico με την εκκλησία.
Μια σειρά από παρεκκλήσια που υποδηλώνουν τις 14 στάσεις του σταυρού, επιτοίχια συντριβάνια, αγάλματα και κήποι ολοκληρώνουν το όμορφο σκηνικό.
Υπάρχει τελεφερίκ, που το χρησιμοποιήσαμε κατά την άνοδο και πάρκινγκ.
Αξιοθέατα στο κέντρο της πόλης:
Ο καθεδρικός Se, το Antigo Paco Episcopal, το Raio Palace.
Μια ακόμη δυνατή βροχή μας "τίμησε", ευτυχώς μόνον κατά την κάθοδο μας προς το πάρκινγκ.
Ελαφρά μουσκεμένοι μπήκαμε στο αυτοκίνητο και πήραμε το δρόμο για την δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Πορτογαλίας, το Πόρτο, με πληθυσμό 215.000 περίπου κατοίκους.
PORTO
Στις εκβολές του ποταμού Ντούρο, με τις μπαρόκ εκκλησίες και τα νεοκλασικά του κτίρια, σε κερδίζει από την πρώτη στιγμή.
Τακτοποιηθήκαμε στο διαμέρισμα μας και με το μετρό κατεβήκαμε στο κέντρο.
Όταν σκέφτομαι το Πόρτο, θυμάμαι μια πολύχρωμη πόλη, μέσα σ΄ένα γκρίζο όμως, μουντό πέπλο.. . Οι δύο ημέρες που μείναμε εκεί ήταν από τις πιο βροχερές του ταξιδιού μας.
Αν και υπό την διαρκή βροχή, μας χάρισε όμως μια διαφορετική, ίσως και πιο ενδιαφέρουσα όψη του.
Αρχίσαμε την ξενάγηση μας από την λεωφόρο Aliados και την πλατεία Liberdade.
Στην συνέχεια επισκεφθήκαμε ένα από τα πιο όμορφα βιβλιοπωλεία της Ευρώπης, το βιβλιοπωλείο Lello, γνωστό στους θιασώτες του Χάρρυ Πότερ, με την υπέροχη μπαρόκ σκάλα του.
Το εισιτήριο στοιχίζει 5 ευρώ και αφαιρείται από την πρώτη αγορά που τυχόν θα κάνετε. Προετοιμαστείτε για ουρές..
Συνεχίσαμε με την εκκλησία Carmo, ένα από το πιο όμορφα κτίσματα με azulejos, τα χαρακτηριστικά γαλάζια κεραμικά πλακάκια.
Κοντά της (τις χωρίζει ένα μικροσκοπικό σπίτι, του οποίου το πλάτος είναι μόλις ένα μέτρο!) η εκκλησία Carmelitas.
Σειρά είχε ο κεντρικός εμπορικός πεζόδρομος της Santa Catarina.
Στάση στην πανέμορφη εκκλησία Capela das Armas και στο καφέ Majestic, που λειτουργεί από το 1921 (αρχικά ως Cafe Elite) και συγκαταλέγεται στα 10 ωραιότερα καφέ του κόσμου.
όσο και το ακόμη πιο όμορφο εσωτερικό (διακοσμημένο επίσης με πλακάκια) του κεντρικού Σιδηροδρομικού Σταθμού της πόλης San Bento,
κατηφορίσαμε προς την όχθη του ποταμού και την πιο ζωντανή περιοχή της πόλης, την Ribeira, με την ομώνυμη πλατεία της, γεμάτη από καφέ και αστιατόρια.
Η γέφυρα Dom Luis I έστεκε φωτισμένη και επιβλητική μέσα στο ψιλό βρόχο.
Απέναντι στην άκρη της το μοναστήρι Mosteiro da Serre do Plilar και η Vila Nova de Gaia, μια άλλη ..πόλη (όσο και αν αυτό φαίνεται περίεργο) , όπου βρίσκονται τα διάσημα 60 συνολικά οινοποιεία του κρασιού Πόρτο.
Γλάροι, βάρκες στον ποταμό, κτίρια με πολύχρωμες προσόψεις και έντονη την πατέντα του χρόνου, ένα θέαμα μοναδικό, από αυτά που σου θυμίζουν γιατί πρέπει να ταξιδεύεις..
Περάσμε για λίγο απέναντι στην Gaia, χρησιμοποιώντας το κάτω διάζωμα της γέφυρας, που την συνδέει με το Πόρτο και είχαμε ένα ακόμη υπέροχο θέαμα της πόλης.
Η μεταλλική με αψίδες γέφυρα κατασκευάστηκε το 1886 και έχει δύο επίπεδα, το κάτω για αυτοκίνητα και πεζούς και το πάνω για πεζούς και το μετρό.
Με τις εικόνες αυτές και υπό καταρρακτώδη βροχή επιστρέψαμε στο διαμέρισμα μας.
Την επόμενη ημέρα, κατεβήκαμε και πάλι στο κέντρο.
Πήγαμε στην μπαρόκ εκκλησία και τον πύργο De Clerigos (1732-1750).
240 σκαλιά χρειάζεται για ν΄ανέβει κανείς στην κορυφή του πύργου και να θαυμάσει ένα πραγματικό πανόραμα της πόλης.
Συνεχίσαμε με την εκκλησία S.Francisco (του 18ου αιώνα), τον καθεδρικό Se (του 12ου αιώνα), που επίσης παρέχει ωραίο θέμα της πόλης.
Το μεσημέρι ακολουθήσαμε οργανωμένη ξενάγηση στο πρώην χρηματιστήριο της πόλης, το Palacio da Bolsa, του 19ου αιώνα.
Πιο διάσημες από τις ενδιαφέρουσες και λαμπρές αίθουσες του, η αίθουσα συναλλαγών Patio das Nacoes και η αίθουσα χορού Salao Arabe, εμπνευσμένη από την Αλάμπρα της Γρανάδα και διακοσμημένη με χρυσό 18 κιλών!
Είδαμε την εκκλησία της S.Clara και πήγαμε και πάλι στην Ribeira.
Περάσαμε στην Gaia, χρησιμοποιώντας αυτή την φορά το δεύτερο διάζωμα της γέφυρας, για μια θέα, που σου κόβει την ανάσα.
Μεσημεριανό φαγητό στην κλειστή αγορά της πόλης (τις τιμήσαμε δεόντως στο ταξίδι μας, έχουν υπέροχες τοπικές σπεσιαλιτέ, όμορφο περιβάλον και παρέχουν την δυνατότητα αγοράς τοπικών προιόντων).
Αφού κάναμε και εμείς την κλασσική δοκιμή πόρτο σ΄ένα από τα οινοποιεία της Gaia,
πήραμε το τελεφερίκ που - διατρέχοντας την όχθη- συνδέει την εσπλανάδα με το μοναστήρι.
Το Πόρτο ξεδιπλωνόταν κάτω από τα πόδια μας σε όλο του το μεγαλείο... και δυστυχώς έπρεπε να επιστρέψουμε για την βραδυνή μας ξεκούραση.
Αν έχετε χρόνο, επισκεφθείτε το μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και Εθνικό Μουσείο Soares dos Reis.
Πρόταση για διαμονή : Residence Navy
AVEIRO
Την επόμενη στο δρόμο για την Λισαβώνα σταματήσαμε πρώτα στο Aveiro.
Πόλη 74.000 κατοίκων, είναι διάσημη για τα κανάλια της, όπου μπορείτε να κάνετε βολτα με τις moliceiros, παρόμοιες με τις γόνδολες της Βενετίας.
Δείτε επίσης : Mosteiro de Jesus, το μουσείο, την περιοχή Rossio, με τα art nouveau κτίρια, που κατασκευάστηκαν στις αρχές του 20ου αιώνα από ντόπιους που είχαν μεταναστεύσει στην Βραζιλία, τον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό.
Σε απόσταση 11 χιλιομέτρων από το Aveiro μας περίμεναν τα ριγέ χρωματιστά σπίτια της Costa Nova.
Δημοφιλές θέρετρο ανάμεσα σε μια λιμνοθάλασσα και τον Ατλαντικό.
Τα πολύχρωμα αυτά σπίτια, που ήθελα από την αρχή του ταξιδιού να αποθανατίσω, κατασκευάστηκαν τον 19ο αιώνα από ψαράδες, που τα χρησιμοποιούσαν για ν' αποθηκεύουν τα εργαλεία τους.
Με τα χρόνια μετατράπηκαν σε παραθεριστικές κατοικίες.
Εντυπωσιακοί και οι αμμόλοφοι.
Για μπάνιο ούτε λόγος! Ο Ατλαντικός παγωμένος και.. κυματιστός, ως συνήθως!
Δυστυχώς δεν υπήρχε χρόνος για να επισκεφθούμε την παραλία της γειτονικής Barra, με τον μεγαλύτερο φάρο της Ιβηρικής Χερσονήσου.
Ακολουθεί...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου